![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: POBRUSIĆ | Następne hasło: (POBRZESZCZAĆ) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POBRZĄKNĄĆ (1) vb pf
Fleksja
1 sg m praet -m pobrząknął.
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. pobrząkać.
Wprawić w ruch metalowe przedmioty tak, by wydały dźwięk [czym]:
Przysłowie: Skoróm trzoſem pobrząknął/ przyiaćielám poznał. PudłFr 48.
Synonim: potrząsnąć.
Formacje współrdzenne cf BRZĘKAĆ.
MF, SBu