« Poprzednie hasło: POBUDOWAĆ SIĘ | Następne hasło: POBUDOWANY » |
POBUDOWANIE (2) sb n
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w pobudować); a jasne.
sg | |
---|---|
G | pobudowani(a) |
D | pobudowaniu |
I | pobudowani(e)m |
sg [G pobudowani(a).] ◊ D pobudowaniu (2). ◊ [I pobudowani(e)m.]
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
- 1. Wzniesienie budowli (o wielu) (2)
- 2. [Odbudowanie]
- 3. [Budowla lub jej część]
pobudowanie czego (2): Then dźiał świętey źiemie wezmą kápłani [...]/ y będźie to mieyſce ich ku pobudowániu domow [et erit eis locus (marg) pro (–) domibus]/ y zá mieyſce święte. BibRadz Ez 45/4. Cf pobudowanie czego komu.
pobudowanie czego komu [sobie] (1): Nád to dwádźieśćiá y pięć tyſięcy wzdłuż/ y dźieſięć tyſięcy w ſzerz/ będźie Lewitom ſługam domu zá oſiádłość/ ku pobudowániu [in possessionem] ſobie dwudźieſtu komor. BibRadz Ez 45/5.
Synonimy: 1. podniesienie, postawienie.
Cf POBUDOWAĆ
MF, SBu