![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: POCHWALNIE | Następne hasło: POCHWALON » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POCHWALNY (3) ai
o jasne; -a- (2), -å- (1) GliczKsiąż (2:1).
Fleksja
| sg | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m | N | pochwålny | f | N | pochwålnå | n | N | |
| G | pochwaln(e)go | G | G | |||||
| A | A | A | pochwaln(e) | |||||
sg m [N pochwålny.] ◊ G pochwaln(e)go (1). ◊ f N pochwålnå (1). ◊ n A pochwaln(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
Znaczenia
Godny pochwały, chwalebny, chlubny (3): Yedno to teraz/ gdićby to rzecż byłá pochwalna miłoſnice chowáć/ á s nimi dla płodu obcowáć/ thedyćby był nigdy pan Bog cżłowieká Adámá z Yewą małżeńſtwem nye zwyązał. GliczKsiąż B7, E4v; [pochwalny/ Laudabilis. Volck Rrr2].
Szereg: »słuszny a pochwalny« (1): Należy tedy ná tym bárzo/ áby oycowye prágnąc dzyathek/ w małżeńſtwo ſluſſne á pochwálne wſtępowáli/ dawáyąc wtem myeyſce woley Bożey/ według ktorey małżeńſtwá ſye pocżęły GliczKsiąż B6v.
TG, MP