[zaloguj się]
[pdf]

POCISKAĆ (6) vb impf

o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 pociskåm
3 pociskå pociskają

praes 1 sg pociskåm (1). ◊ 3 sg pociskå (4). ◊ 3 pl pociskają (1).

Sł stp notuje, Cn w innym znaczeniu, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów ze SpiczZioł) – XVII w. (z Cn) s.v. pocisnąć.

1. Przygniatając spychać, wypychać [gdzie] (5):

pociskać co (2): tego ziela [niedośpiałka] ſok z wodką byliczową pity/ maciczę na ſwe mieſcze pociſka. FalZioł I 14a, III 23b.

Zwrot: »pociskać na doł« [w tym: czego (1), co (1), czego a. co (2)] [szyk zmienny] (4): Iabłka ciepniącze [!] [...] Zołądkowi gorączemu á wilgotnemu ſą dobre/ bo ſwą oſtroſcią/ wilkoſć złą z żołądka na doł pociſka/ á oſtatek wyſuſza FalZioł III 23b; Ale gdy po obiedzie piecżone gruſzkhi gije/ poſypawſzy ie prochem koriandrowym/ broni dymom z żołądka do głowy wſtępować/ [...] żoładek [!] też zawieraią/ á potraw na doł pociſkaią FalZioł III 24a, I [1162]d, V 64.
2. Rzucać (1): Contorqueo, Wiyę/ weſpołek zwiyam/ skręcam/ skrziwiam/ też poćiskam. Mącz 459b.

Synonimy: 1. wyganiać, wypychać; 2. miotać, rzucać.

Formacje współrdzenne cf CISKAĆ.

Cf POCISKANIE

KW, SBu