[zaloguj się]
[pdf]

PODBRODEK (12) sb m

Teksty nie oznaczają ó oraz é; pierwsze o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w pod- oraz -ek); drugie o w N sg prawdopodobnie jasne (tak Cn).

Fleksja
sg pl
N podbrodek
G podbrodku
I podbrodki
L podbrodku

sg N podbrodek (8). ◊ G podbrodku (1). ◊ L podbrodku (2). ◊ pl I podbrodki (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przyładów) – XVIII w.

1. Część twarzy poniżej dolnej wargi, broda; mentum Murm, Mymer1, BartBydg, Cn; submentum Cn (11): Murm 53; Mymer1 22v; BartBydg 89b; Ale podbrodek ieſt to mięſo albo mieſtce na ktorim broda roſcie, á to połatinie zową Mentum. GlabGad O4v; iż podbrodek koncżati y zaoſtrzony, iako też y nos, gniewniwego [...] znamionuie. GlabGad O7, O4v, O7 [3 r.], O7v, O7v żp; [SprChęd 47; Mentum, das Kin. P. podbrodek/ podgárdlek. Volck 366].
2. Mięsista część twarzy pod szczęką dolną, podgardle (1): Ano im wiſzą brzuchy z onymi podbrodki/ Co ie tám wytucżyli ſnadź wáſzemi ſnopki. RejWiz 161.

Synonimy: 1. broda; 2. podgardle, podgardłek, podgardło.

AW