[zaloguj się]
[pdf]

PODDŹWIGNĄĆ (2) vb pf

o jasne.

Fleksja
inf poddźwignąć
praet
sg
3 m poddźwignął

inf poddźwignąć (1). ◊ praet 3 sg m poddźwignął (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Podnieść z upadku; przen [kogo] (1): Bowiem ſkarb ieſt nieprzebrány Wieczne miłośierdźie iego/ On nie leniw źgoić [!] rány/ Y poddźwignąć vpadłego SzarzRyt B2.
2. Podnieść materialnie, wzbogacić [czego] (1): Accessionem magnam attulit domi suae, Poddźwignął dobrze domu ſwego/ to yeſt Vbogáćił. Mącz 122b.
3. [Pobrać, przyjąć pieniądze [co od kogo]:
Szereg: »wziąć i poddźwignąć«: ze przedal zagrodą za trzy grzywny [...], ktore on wzyal y poddzwijgnal od przerzeczonego Iana KsięgaSądTrześ 1597 nr 1500.]

Synonimy: 2. ubogacić, zbogacić; 3. pobrać, podnieść, przyjąć, wziąć.

Formacje współrdzenne cf DŹWIGAĆ.

Cf [PODDŹWIGNIENIE]

KW, MM