[zaloguj się]
[pdf]

PODGOLIĆ (5) vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
inf podgolić
praet
sg
3 f podgoliła

[inf podgolić.] ◊ fut 3 sg podgoli (2). ◊ 3 pl podgolą (2). ◊ praet 3 sg f podgoliła (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde także XVII w.

Przez ogolenie pozbawić części owłosienia, zwłaszcza od dołu i brzegów; adradere Cn [w tym: kogo (4)] (5):

W porównaniu (1): Bo ieſli ſie opuśćiſz ná wſzetecżną wolą/ Vźrzyſz że cie ći miſtrze by błazná podgolą. RejWiz 175v.

Przen (4):
a) Wyciągnąć od kogoś pieniądze, obrać, oskubać kogoś z pieniędzy (4): RejWiz 29v; Poydźieſzli do Kuſznierzá/ dáwáć podſzyć ſzubkę/ Muſiſz dzieſięć złotych dáć [...]. A ieſtli też twoiemi Liſzkámi podſzyie/ Lepiey ćie on podgoli/ niżli Bárwierz zmyie. BielSat C2 [idem BielRozm]; Nie wierzyſzli/ owo maſz miéſzek wypróźniony/ Gdźie ono był nie ieden zá wczorem czérwony Złoty: były táláry/ y monetá byłá: Nie źle mię twoiá miłość w kárty podgoliłá. PudłFr 34; BielRozm 17.
b) [Ściąć kogoś: Cne bowiem ſercá z wielką trudnośćią ná ſobie przewieść mogą/ áby kogo zkázáć mieli ná śmierć. A drudzy ták ſą miáłkiego rozſądku/ że dla ládá przycżyny nie tylko podgolić: ále y zápalić żywo cżłowieká [...] bárzo rádźi dádzą PlutBBud N3.]

Synonimy: ostrzyc, podstrzyc.

Formacje współrdzenne cf GOLIĆ.

Cf PODGOLONY

SBu