Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROZRZĄDZON

Następne hasło: ROZRZEDZAĆ »

ROZRZĄDZONY (11) part praet pass pf

rozrządzony (8), rozrządzon (3).

Oba o jasne.

Fleksja

sg
m	N	rozrządzony	f	N	rozrządzonå	n	N	rozrządzono

pl
N	subst	rozrządzoné

sg m N rozrządzony (6). ◊ f N rozrządzonå (1). ◊ n N (praed) rozrządzono (3). ◊ pl N subst rozrządzoné (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Składnia dopełnienia sprawcy: rozrządzony przez kogo (1).

Znaczenia

1. Któremu nadano moc prawną, prawomocnie postanowiony, zarządzony (5)
- a. O ustanowieniu nowych zarządzeń (2)
- b. O rozstrzygnięciu sprawy spornej (1)
2. Ułożony, ustawiony według jakiegoś planu, kolejności, uporządkowany (5)
- a. Odpowiednio rozłożony, rozmieszczony (1)
- b. Dokładnie określony (1)
3. Przekazany, wydany do realizacji (1)

1. Któremu nadano moc prawną, prawomocnie postanowiony, zarządzony; dispositus Mącz; ordinatus JanStat (5): Dispositus, Rozrządzony/ rozpráwiony. Mącz 310d.

W połączeniu szeregowym (1): który pokóy ieſt wſczęty/ rozrządzony/ vczyniony/ y ſpráwiony/ y przez liſty/ pieczęći/ y przyśięgi ćieleſné y z téy y z owéy ſtrony vmocniony y vgruntowány SarnStat 1123.

a. O ustanowieniu nowych zarządzeń [ze zdaniem dopełnieniowym] (2):

rozrządzon o kim (1): O wybiéráczu pieniędzy ták miedzy námi ieſt vſtáwiono/ rozrządzono/ y zámkniono: iż ten/ który przez nas y potomki náſzé ná to będźie poſtánowion/ niech ſie zieźdźi z Komendorem Toruńſkim iednégo roku w Toruniu/ á drugiégo roku w Nieſzowéy SarnStat 1075.

W połączeniu szeregowym (1): SarnStat 1075 cf rozrządzon o kim.

Wyrażenie: »ustawą rozrządzon« (1): Ale iż nie było żadną vſtáwą rozrządzono [nulla fuit … constitutione ordinatum JanStat 308]/ coby którému należáło z vrzędu ich/ dla tego vſtáwiono ieſt: iż Podſkárbi Koronny/ iáko Korony y ſkárby króleſtwá/ któré rzeczy między nawiętſzémi ſą nawysſzé/ chowa/ rć. SarnStat 356.

b. O rozstrzygnięciu sprawy spornej [ze zdaniem dopełnieniowym] (1): SarnStat 1096 cf Szereg.

Szereg: »zgodzon i rozrządzon« (1): Téż to zgodzono y rozrządzono ieſt [concordatum et ordinatum est JanStat 875] zá oſobliwym nas Lodwika Miſtrzá/ Komendorów/ Zakonu náſzégo pozwoleniem y pochwaleniém: Iż vczćiwy Pan Wincenty Kiełbáſá [...] do kośćiołá ieſt mianowan SarnStat 1096.

2. Ułożony, ustawiony według jakiegoś planu, kolejności, uporządkowany; dispositus Mącz, Calep; compositus, ordinatus Calep (5): Compositus – Złozonij, dobrze zpoionij, rozrządzonij. Calep 228b, 332a, [737]b.

a. Odpowiednio rozłożony, rozmieszczony (1): Tákże Doſtoieńſtwá y Stolice y Vrzędy iáko w Króleſtwie Polſkim ſą poſtánowioné/ tákże poſtánowioné y rozrządzoné będą [instituentur et locabuntur JanStat 746]: to ieſt/ w Wilnie Woiewodá y Káſztelan Wileńſki: [...] SarnStat 989.

b. Dokładnie określony (1):

Wyrażenie: »rozrządzony urząd« (1): Descriptum ac dispositum cuique munus, Roſpiſány y rozrządzony káżdego vrząd. Mącz 310d.

Szereg: »rozpisany i rozrządzony« (1): Mącz 310d cf Wyrażenie.

3. Przekazany, wydany do realizacji (1):

Wyrażenie: »rozrządzony w ręce [czyje] [= o czyimś pośrednictwie]« (1): Coż tedy zakon? Przydan ieſt dla wyſtępkow áżby przyſzło ono plemię ktoremu obiecał rozrządzony przez ánioły w ręce pośrzedniká [ordinata … in manu mediatoris]. WujNT Gal 3/19.

Cf ROZRZĄDZIĆ

ZCh