« Poprzednie hasło: ROZRZĄDZENIE | Następne hasło: ROZRZĄDZIĆ SIĘ » |
ROZRZĄDZIĆ (31) vb pf
o jasne.
inf | rozrządzić |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m rozrządził | m pers | rozrządzilismy, -smy rozrządzili |
2 | m | -ś rozrządził | m pers | |
3 | m | rozrządził | m pers | rozrządzili |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | był rozrządził |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | rozrządz |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | rozrządz(o)no | |||||
participia | ||||||
part praet act | rozrządziwszy |
inf rozrządzić (9). ◊ fut 3 sg rozrządzi (1). ◊ 3 pl rozrządzą (1). ◊ praet 1 sg m -m rozrządził (2). ◊ [2 sg m -ś rozrządził.] ◊ 3 sg m rozrządził (5). ◊ 1 pl m pers rozrządzilismy, -smy rozrządzili (3). ◊ [3 pl m pers rozrządzili.] ◊ plusq 3 sg m był rozrządził (6). ◊ imp 2 sg rozrządz (1). ◊ impers praet rozrządz(o)no (1). ◊ part praet act rozrządziwszy (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Describere pecuniam in civitates, Ile które miáſto ſzácunku ma dáć rozráchowáć rozrządźić/ roſpráwić. Mącz 375a.
W połączeniu szeregowym (1): Mącz 375a cf Ze zdaniem.
rozrządzić kogo [= podzielić mienie między kogo] (2): ieſliże iuż koniec żywotá twego proſzę rozrządz wżdy nas. Náthychmiaſt [...] zgromadziwſzy wſzytki kſiążętá ſwoie kázał piſac teſtáment. HistAl N2; Prospicere liberis suis, Opátrzić ſwe dzieći rozrządzić rozpráwić. Mącz 406b.
rozrządzić czym (1): Niebo [Gen 1/1]) Niebo/ Ziemiá/ Przepáſći/ Wody/ tu ná tym mieiſcu zá iednę y zá iednáką ſię rzecz rozumieią/ to ieſt/ zá zmieſzáną/ grubą/ á nie kſzthałtowną máterią ktorą był Bog ſpráwił/ á potym ſlowem ſwem [r]ozrządźił. BibRadz I 1a marg.
W połączeniu szeregowym (1): A gdy wſzytko ſtworzył/ ſpráwił/ rozrządził/ y poſtánowił wedle myśli ſwoiey/ iużći theż tedy vmiał ſtworzyć y poſtánowić wſzytki pociechy y rádośći thym wiernym ſwoim. RejPos 321v.
rozrządzić do czego (2): Szkuty drugie gdy kto chce naprzod poſłáć/ rozrządźiwſzy ludźi do łádunku/ áby rázem łádowáć v káżdego Szpichlerzá GostGosp 94, 8.
rozrządzić gdzie (1): ktore [tj. kapłanów i Lewitów] był Dawid rozrządźił w domu Páńſkim/ áby ſpráwowáli ofiáry palone Pánu BibRadz 2.Par 23/18.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): BibRadz 2.Par 23/18 cf rozrządzić gdzie.
Ze zdaniem dopełnieniowym nawiązującym do dopełnienia w zdaniu nadrzędnym (1): káżdy záſie z tych Beglerbekow y z tych drugich przełożonych: máią ſwoie ktorym też roſkázuią y rozrządzą ie/ gdźie ktory ma ſtać/ niektorzy ná Cżole/ drudzy ná rogách/ drudzy po ſtronách BielSpr 54v.
rozrządzić co (1): A iż ten pokóy y zgodá z wielkim rozmyślániém y vważeniém przyiętá ku ſtałému y mocnému porządku chowánia byłá przywiedźiona/ onę przez oſobné káżdéy rzeczy opiſánié rozumieliſmy zá rzecz potrzebną rozrządźić. SarnStat 1087. Cf Ze zdaniem.
rozrządzić komu (2): O Skłádániu lepak ná święte/ iákom rozrządził zborom Gálátſkim/ ták y cżyńćie. BudNT 1.Cor 16/1, Tit 1/5. Cf [Zwrot.]
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: [to]; aby (4), jako (1)] (5): ROzrządźiliſmy/ y chcemy zá zwyczay bydź chowano: áby w źiemiách Ruſkich ſześćkroć do roku Ziemſkié Roki były ſądzoné. SarnStat 729, 901, 903, 1102, 1216; [HerbOdpow V6].
W połączeniu szeregowym (1): zá władzą y mocą tegóż ninieyſzégo Séymu Wálnégo/ [...] vſtáwiamy/ zámknęliſmy y rozrządźili/ iákóż przez ninieyſzy [sejm] vſtáwiamy [...] tákową popráwę y obyczay SarnStat 1216.
Synonimy: postanowić; 1. rozprawić, rozrachować; b. sposobić; 2.a. rozszykować; 3. rozkazać, rozprawić, ustawić.
Formacje współrdzenne cf RZĄDZIĆ.
ZCh, SBu