| « Poprzednie hasło: ROZSZUKAĆ SIĘ | Następne hasło: [ROZSZYKOWAĆ SIĘ] » |
ROZSZYKOWAĆ (5) vb pf
rozſz- (4), rosſz-, [roſſz-] (1).
Oba o oraz a jasne.
| inf | rozszykować |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | rozszykowåł |
| plusq | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | rozszykowali byli |
| impersonalis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| praes | rozszykow(a)no było | |||||
| participia | ||||||
| part praet act | rozszykowåwszy | |||||
inf rozszykować (1). ◊ praet 3 sg m rozszykowåł (3). ◊ [plusq 3 pl m pers rozszykowali byli. ◊ impers praet rozszykow(a)no było.] ◊ part praet act rozszykowåwszy (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.
[rozszykować po czym: w tem Surrá [...] ſto mężow rozſzykował po mieśćie/ rozdawſzy im po mieſcu káżdemu z nich/ áby káżdy ſwoie zápalił/ áby ták miáſto wſzytko zgorzeć mogło. CiceroKosz c4. Cf »rozszykować wojsko«.]
»rozszykować wojsko (a. [wojska])« [w tym: [przeciw komu, na co, po czym]] = instruere aciem Miech, Vulg [szyk zmienny] (1): MiechGlab 10; [Winrykus, mistrz pruski [...] rozszykował wojska swoje na cztery zagony, do Litwy wciągnął StryjPocząt 290; Stámtąd ruſzył ſie Krol dáley: á gdy iuż wſzedł w nieprzyiaćielſką źiemię/ rozſzykował ſwe woyſká po polu gdźie plác potemu. BielKron 1597 293; [Joab] przebrał ze wſzech przebránych Izráelſkich y rozſzykował woyſko przećiw Syriyczykóm WujBib 2.Reg 10/9].
Synonimy: 1. rozdzielić, rozstawić, ustawić; 3. rozdzielić.
Formacje współrdzenne cf SZYKOWAĆ.
Cf ROZSZYKOWANY
JR, MC