[zaloguj się]
[pdf]

PODKUPIĆ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w pod-).

Fleksja
inf podkupić

[inf podkupić.] ◊ fut 3 sg podkupi (1). ◊ 3 pl podkupią (1). ◊ [part praet act podkupiwszy.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia
1. Oszukać przy kupnie [kogo] (2): Bo ieſli cie [księża] nie wyklną tedy cie podkupyą/ A gdzye mogą káżdego by Węgorzá łupyą. RejWiz 59v; Ták mowi gdy kto kogo ná tárgu podkupi; Kiedy przedawcá chytry/ á kupiec przygłupi. Więc mowią/ Miał dźień biały/ cżemu nie oglądał? Tom zá iego pieniądze przedał/ cżego żądał. KlonWor 66.
2. [Zakupić [co komu]: A ten Wojciech z Frączem puścili swe części siestrze [...], a sami teraz mieszkają w miasteczku Uscziu podkupiwszy sobie domy LustrWpol I 153.]
3. [Przekupić [kogo]: poſłał był Poncius do woyſká Rzymſkiego/ do Kuriuſá Hetmaná/ y rády naywyżſzey Rzymſkiey/ wielką moc złotá/ kuſząc/ áby go był podkupić á od Rzymian odwieść mogł. CiceroKosz I3 v; iákoż doſtał go [zamek w Nakle] bárzo prędko/ przez zdrádę ſtrożá iednego/ ktory ſie dał podkupić. BielKron 1597 179 (Linde).]

Synonimy: 1. oszukać; 2. nabyć.

Formacje współrdzenne cf 1.KUPIĆ.

AL, MŚ