[zaloguj się]

[PODŁAWIĆ vb pf

podławić, podłabić.

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); -å-, -a-.

Fleksja
inf podławić
praet
sg pl
3 m podłåwił m pers podłåbili

inf podławić.praet 3 sg m podłåwił.3 pl m pers podłåbili.

stp, Cn brak, Linde XVII w.

Doprowadzić wielu do zguby; pozabijać [kogo]:

podławić czym: przepuſćie ludowi ſwemu. A prżecżgo głodem chcećie wymorzić/ morem y oblężenim/ y ynnymi ćięſzkoſćiámi podłáwić? FlawHist 119v; RymszaDeket 43.

Zwrot: »podłabić nieboszczykow« = pozabijać, uczynić z kogoś nieboszczyków: Tatárowie Litewſcy [...] Dwu więzniow przedeń wiodą/ potym Boiarſkiego Syná z trzemá ſtrzelcami/ wiodą też do niego. Bo Rotmiſtrze Kozaccy/ pięndzieſiąt Strzelcżykow/ Krom tych trzech/ podłabili wſzytkich nieboſzcżykow. RymszaDeket 55.

Synonimy: wygładzić, wytracić, zabić, zgubić, zniszczyć.

Formacje współrdzenne cf DŁAWIĆ.]

MŚ, AL