« Poprzednie hasło: PODŁAPOWAĆ | Następne hasło: PODŁAWIE » |
[PODŁAWIĆ vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w po-); -å-, -a-.
Fleksja
inf | podławić |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | podłåwił | m pers | podłåbili |
inf podławić. ◊ praet 3 sg m podłåwił. ◊ 3 pl m pers podłåbili.
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
Znaczenia
Doprowadzić wielu do zguby; pozabijać [kogo]:
podławić czym: przepuſćie ludowi ſwemu. A prżecżgo głodem chcećie wymorzić/ morem y oblężenim/ y ynnymi ćięſzkoſćiámi podłáwić? FlawHist 119v; RymszaDeket 43.
Zwrot: »podłabić nieboszczykow« = pozabijać, uczynić z kogoś nieboszczyków: Tatárowie Litewſcy [...] Dwu więzniow przedeń wiodą/ potym Boiarſkiego Syná z trzemá ſtrzelcami/ wiodą też do niego. Bo Rotmiſtrze Kozaccy/ pięndzieſiąt Strzelcżykow/ Krom tych trzech/ podłabili wſzytkich nieboſzcżykow. RymszaDeket 55.
Synonimy: wygładzić, wytracić, zabić, zgubić, zniszczyć.
Formacje współrdzenne cf DŁAWIĆ.]
MŚ, AL