[zaloguj się]
[pdf]

PODMIOTEK (2) sb m

Oba o oraz e jasne.

Fleksja
sg pl
N podmiotek
A podmiotki

sg N podmiotek (1). ◊ pl A podmiotki (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

1. Niekanoniczny tekst Pisma Św. (jako obcy element w zespole tekstów) (1): Iż podobno ma ye [Ewanjelije pod Nikodemowym i pod Bartłomiejowym napisem] zá podmyotki/ á nye od Apoſtołow piſáne. KromRozm II c4.
2. Dziecko podrzucone, podrzutek (1): Supposititius, puer supposititius, podmiotek/ podrzutek odmienione dźiecię. Mącz 312a; [Volck Rrr3].

Synonim: 2. podrzutek.

Cf PODMIOT

MŚ, SBu