[zaloguj się]
[pdf]

PODMYKAĆ SIĘ (1) vb impf

sie, [się].

o oraz a jasne.

Fleksja
inf podmykać się
indicativus
praes
sg
1 podmykåm się
2 podmykå się

[inf podmykać się.] ◊ praes 1 sg podmykåm się. ◊ [2 sg podmykå się. ◊ part praes act podmykając się.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. [Podchodzić blisko, zbliżać się; subadmovere se Cn:

podmykać się ku czemu: ponieważ ku drugiemu zamkowi, co na wjeździe do portu w lewo jest, nieprawie dobrze podmykać się także dla skał RadzPodróż 191.

podmykać się pod kogo, pod co: á poſtronie nieprzyáćiel ſzarpa/ vriwa [...]/ wniewolą podbiia/ pod was ſię podmika RotRozm G2; musieliśmy stanąć dla przeciwnego wiatru, nie podmykając się pod zamek Coron, aby na nas nie strzelano. RadzPodróż 225; BielKron 1597 749.]

2. [Posuwać się [w którym kierunku]: Rádywiłem go zwano/ iż był porażył Tátáry/ y iął ſię podmykáć dáley ku południu RotRozm K4v.]
3. Wślizgiwać się, wczołgiwać się pod coś (też ukradkiem) (1): Subrepo seu surrepo, Podłáżę/ tayemnie ſie podmykam. Mącz 352c; [Volck Rrr3].

Synonimy: 1. podchodzić, przybliżać się, zbliżać się.

Formacje współrdzenne cf MKNĄĆ.

KW, MŚ