[zaloguj się]
[pdf]

PODNASZANIE (1) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w pod-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
sg
N podnåszani(e)
G podnåszani(a)
D podnåszaniu
A podnåszani(e)

sg [N podnåszani(e). ◊ G podnåszani(a).] ◊ D podnåszaniu. ◊ [A podnåszani(e).]

Sł stp, Cn, Linde brak.

I. Rzeczownik od „podnaszać”:
1. [Przemieszczanie w górę, wykonywanie ruchu w górę czymś trzymanym w ręku (o Sakramencie Ołtarza) [czego]:

W połączeniu szeregowym: Ciáłá Páńſkiego Podnaſzánie Wyſtáwiánie/ y Noſzenie. HerbOdpow Ii7v marg.]

2. [Wykonywanie ruchu w górę częścią ciała:
Wyrażenie: »podnaszanie rąk«: Potem około godziny czwartyj już nieporozumne beły jej słowa, wszakoż z podnaszania rąk i ruszania wargami znać beło, iż ustawicznie modleła się Panu Bogu. NieuwiarŚm 91.]
3. Czynienie (o tzw. podnoszeniu gwaru, tj. dokonywaniu przed sądem symbolicznego gestu – przez podniesienie palca prawej ręki zawiniętego w rękaw – dla zapewnienia, że nie zmieni się treści skargi wniesionej przeciw pozwanemu): bowiem y mieyſtcom o Gwarze w práwie opiſánym/ gdy ſye ktho pilnie przypátrzy/ obaczy iż ſye więcey wſćiągáią ku obiecániu Gwaru/ niżli ku tákiemu podnaſzániu. GroicPorz v3.
II. [Rzeczownik od „podnaszać się”: wzrastanie:
Wyrażenie: »podnaszanie wzgorę«: [woda] cżyni też y poruſzenie porow w korzeniu/ wchodząc w nie/ á dawáiąc drzewu podnaſzánie wzgorę Cresc 1571 84.]

Synonim: II. rośnienie.

Cf [NIEPODNASZANIE], PODNASZAĆ, PODNASZAĆ SIĘ

KW, MM