[zaloguj się]
[pdf]

PODSADZIĆ (4) vb pf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf podsadzić
praet
pl
3 m pers podsadzieli

inf podsadzić (3). ◊ fut 2 sg podsadzisz (1). ◊ [praet 3 pl m pers podsadzieli. ◊ part praet act podsadziwszy.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Postawić, położyć pod coś [co] (3):
Zwrot: »proch(y) podsadzić« [w tym: [pod co]] [szyk zmienny] (1): Gdy iuż pod mur przyidzieſz/ [...] ieſli iuż prochy podſádźiſz/ przytkni drzewce dęte długie náſypáne nieſtánowionego prochu BielSpr 63; [OrzŻyw 250; podsadzieli pod darń proch, który skoro się zapalił, odrzucił darń od ściany DziałDiar 273].
a. Podstawić młode do ssania pod dojną samicę; irrumare, submittere matri Mącz [pod co (żywotne)] (2): Submittere foetus matribus, Podſádźić yágnięta pod owce. Mącz 227b, 360b.
2. Posadzić, zasadzić blisko czegoś [co pod co] (1): Submittere sub urbem hortum, Pod ſáme miáſto ogród podſádźić. Mącz 227b.

Synonimy: 1. podetknąć, podłożyć, podstawić, włożyć.

Formacje współrdzenne cf SADZIĆ.

Cf PODSADZENIE, PODSADZONY

KW, MM