[zaloguj się]
[pdf]

PODSZCZUWANIE (2) sb n

o oraz a jasne; e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg
N podszczuwani(e)
G podszczuwaniå
D podszczuwaniu
I podszczuwanim, podszczuwani(e)m

sg [N podszczuwani(e).] ◊ G podszczuwaniå (1). ◊ [D podszczuwaniu.] ◊ I podszczuwanim (1), [podszczuwani(e)m].

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Judzenie, podburzanie; suggestio JanStat (2): [podſzczuwánie/ Instinctus. Volck Rrr3v.]

podszczuwanie czyje (1): [słowy pokornymi y vkłádnymi Wołodzimirzá Monomachá Strijá ſwego Xiążę Kijowſkie vbłagał/ y przeiednał/ proſząc go áby podſczuwániu pochlebcow niewierzył StryjKron 207]. Cf Wyrażenie przyimkowe.

Szereg: »podszczuwanie i sprzysiężenie« (1): y żadnych vmów y obowiązków/ podſczuwánia/ y ſprzyśiężenia [nec aliquas ligas, suggestiones, et confoederationes JanStat 845] ku ſzkodźie náſzéy álbo Króleſtwá nie będą czynić z niémi ná wieki SarnStat 1069.
Wyrażenie przyimkowe: »za podszczuwani(e)m [czyim]« (1): Ale my doználiſmy te żydy wżadney rzecży nie być winne ſmierći/ ná krorąſmy [!] ie zdáli/ zá podſzcżuwánim nayniecnotliwſzego cżłowieká Amáná [a pessimo mortalium Judaeos neci destinatos] Leop Esth 16/15.
~ [Szereg: »za podszczuwaniem a radą«: Abſalon zá podſzcżuwániem á rádą Achitofeleſową/ oburzył ſię był przećiw Dawidowi oycu ſwemu właſnemu WerReguła 112.] ~

Synonimy: podburzanie, poduszczanie.

Cf PODSZCZUWAĆ

KW, SBu