« Poprzednie hasło: PODWYSZSZYĆ | Następne hasło: PODWYSZYĆ » |
PODWYSZSZYĆ SIĘ (6) vb pf
podwyszszyć się (2), podwyższyć się (2), podwysszyć się (1), podwyżyć się a. podwyższyć się (1); podwyszszyć się KrowObr (2); podwyższyć się SkarJedn, ActReg; podwysszyć się LubPs; podwyżyć się a. podwyższyć się SkarKazSej.
się (5), sie (1).
-ſſſz- (2); -żſz-, -ższ- (2); -zſſ- (1); -ż- (1).
o jasne.
inf | podwysszyć się |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | podwyszszył się |
f | podwyższyła się | |
n | podwyższ(e)ło się |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | był się podwyszszył |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | podwyż się |
inf podwysszyć się (1). ◊ praet 3 sg m podwyszszył się (1). f podwyższyła się (1). n podwyższ(e)ło się (1). ◊ plusq 3 sg m był się podwyszszył (1). ◊ imp 2 sg podwyż się (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
podwyszszyć się naprzeciwko komu (1): abyś ie [księgi] przetzetł y obatzyłeś/ iáko y kiedy ſię Antykryſt/ ná przećiwko Bogu żywemu podwyſſſzył KrowObr C.
podwyszszyć się nad kogo (1): KrowObr 6v cf Szereg.
podwyżyć się nad co (1): Podwyż ſię nád wſzytkie niebá Pánie/ y wſzytká źiemiá niech ſię nápełni chwały twoiey. SkarKaz 244b.
Synonim: 2. podnieść się.
Formacje współrdzenne cf WYSSZYĆ.
LWil