[zaloguj się]
[pdf]

[PODYBAĆ vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
inf podybać
praet
sg
3 f podybała

inf podybać. ◊ praet 3 sg f podybała. ◊ part praet act podyb(a)wszy.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Złapać, przyłapać [kogo, co (żywotne)]: A iż najdowało się to przedtym, że w ciągnieniu drobna czeladka i pacholikowie, podybawszy gdzieżkolwiek w polu konie cudze, za swoje [...] brali, [...] [każdy] aby był karan UstWojsk 1525/161; otoż ia ćiebie wolno puſzcżam: ále ty chceſzli żyw zoſtáć/ co wſkok zá gránice biegay/ á nie day śię tu podybáć HistFort C6v.
Przen: Lecż ich zwiodłá nieſtworność/ łákomſtwo/ niezgodá/ Zácżym ich podybáłá zá niedbálſtwem ſkodá. StryjWoln 36.

Synonimy: pochwycić, ująć, ułapić.

Formacje współrdzenne cf DYBAĆ.]

LWil