[zaloguj się]
[pdf]

POGADAĆ (11) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); w inf oba a jasne; w imp -gå- BielSjem (4), -ga- (1) BielSat.

Fleksja
inf pogadać
imperativus
sg pl
1 pogådåjmy
2 pogådåj

inf pogadać (4). ◊ imp 2 sg pogådåj (1). ◊ 1 pl pogådåjmy (6).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

1. Porozmawiać, pomówić z kimś; podyskutować (8):

pogadać o kim, o czym (6): BierRozm 21; Poiedziem nań [na sejm] ochotnie/ będzieli cżás Boży: [...]. Byſmy przez ſwą niedbáłość/ nie vpádły potym/ Ziechawſzy ſie ná mieyſce/ pogadaymy o tym. BielSjem 5. Cf Ze zdaniem dopełnieniowym.

[pogadać z kim w jakiej rzeczy: Maſz śiedm mędrcow ná twym dworze/ ktorzy ſwą mądrośćią rządzą wſzyſtko pánſtwo/ s tymi w tey rzecży pogaday. HistPonc E7.]

Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: o tym (4); zaimek pytajne] (5): Iákie konie mamy mieć/ o tym pogádaymy BielSat L3v; IVżeſmy vrádziły cżego nam potrzebá: [...] O tym ieſzcże tu z ſobą śioſtry pogadaymy/ Z kąd náukę mieć pewną ſpraw Rycerzkich mamy. BielSjem 30, 4, 26, 30.

Zwroty: »[z kim] na chwilę pogadać« (1): Towárzyſzu Bog ći pomagay/ Z námi ná chwilę pogaday. BierEz B2v.

»z sobą pogadać« (2): WSzákem ią to mowiłá/ y tákem mieć chćiáłá/ Aby z námi tá Páni w Rádzie nie śiedziáłá: [...] Chćieymy o to vśiadſzy gdzie z ſobą pogádáć/ Mali za ſwym wyſtępkiem z námi w Rádzie śiádáć. BielSjem 30, 30.

2. Wypowiedzieć się na piśmie na jakiś temat [o czym] (3): Ponieważ iżeſmy w rzecz záſzli o chorobie Wątrobney/ ſłuſza o żołthey niemocy pogádáć/ gdyż z Wątroby pochodźi SienLek 89; Ale iż żyćie we krwi ſwé mieſzkánié ma/ potrzebno théż o iéy mnożeniu y niſzczeniu ybytniéy [lege: zbytniej] pogádáć SienLek 144, 104v.

Synonim: pomowić.

Formacje współrdzenne cf GADAĆ.

Cf GADAĆ, [POGADANIE]

LWil