[zaloguj się]

POGARDZIĆ (27) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w pogardzać); w imp a pochylone, w pozostałych formach a jasne.

Fleksja
inf pogardzić
praet
sg pl
2 f pogardziłaś m an
3 m pogardził m pers pogardzili
imperativus
sg
2 pogårdź, pogårdz
conditionalis
sg pl
2 m byś pogardził m pers byście pogardzili
f byś pogardziła m an
3 m by pogardził m pers
impersonalis
pogardz(o)no
participia
part praet act pogardziwszy

inf pogardzić (4).fut 2 sg pogardzisz (1).3 sg pogardzi (4).praet 2 sg f pogardziłaś (1).3 sg m pogardził (3).3 pl m pers pogardzili (2).imp 2 sg pogårdź (1) WysKaz, pogårdz (1) CzechEp.con 2 sg m byś pogardził (1). f byś pogardziła (1).3 sg m by pogardził (2).2 pl m pers byście pogardzili (1).impers pogardz(o)no (1).part praet act pogardziwszy (4).

stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Zlekceważyć, okazać pogardę; odtrącić, odrzucić z pogardą (27):

pogardzić co (1): Nie bądźże iáko Kártuz w owey omylnośći/ Co rzkomo pogárdziwſzy ſwieckie obłudnośći/ A gdzye ie wyrwie s kątá tákież iáko iny RejWiz 81.

pogardzić kim, czym (26): á iabym miał pogárdźić páſterzem tym/ dźiedźicem y Pánem wſzyſtkiego? CzechRozm 203v, 69, 102, 131v, 170, 172v (9); Kto y napodleyſzym cżłekiem nie gárdzi áni go lekce waży, będąc wiernym pewnie Christuſem nie pogárdzi. CzechEp 74 marg, 85, 305, 368; CzechEpPOrz **v; NiemObr 9; WujNT Hebr 12/25 [2 r.]; iedno żebyś świátem tym obłudnym prawdziwie pogárdziłá/ á Páná Bogá twego/ ktoregoć ter az [!] oddáie zá mężá y opiekuná naywyżſzego/ ze wſzyſtkiego ſercá ſię rozmiłowáłá. WysKaz 48, 10; PowodPr 5, 17; Niechcę żeby praca Moiá dáremna byłá, y ty żebyś ſłowy Moiemi pogárdzić miał. CiekPotr 52; CzahTr A2v; SkarKazSej 667a; ZbylPrzyg ktv.

Szereg: »odrzucić i pogardzić« (1): że nie tylko z poſpolſtwá wiele/ miáło iy lekce poważyć: ále/ iy y ſámi budownicy mieli odrzućić y nim pogárdźić. CzechEp 285.

W charakterystycznych połączeniach: pogardzić świeckie obłudności; pogardzić błogosławieństwem Pańskim, Chrystusem, darem, dziedzicem, księgami bożymi, Panem wszystkiego, pasterzem, słowy, światem.

Synonim: odrzucić.

Formacje współrdzenne cf GARDZIĆ.

Cf POGARDZENIE, POGARDZONY

MZ