[zaloguj się]
[pdf]

POGŁUPIEĆ (1) vb pf

Fleksja

3 pl m pers praet pogłupieli.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.

Stać się głupim, oszaleć (o wielu): Co ſie tu okazało ná tym złośćiwym krolu/ á ná wſzytkich przełożonych národu onego niewiernego/ iż wſzyſcy pogłupieli/ á nie mogli ſie obacżyć co ſie z nimi działo RejPos 37v; [Tákći mędrkowie nowi/ ktorzy gardzą ſtarymi/ pogłupieli HerbNauka B4v (Linde)].

Synonimy: nawileć, obłędzieć, oszaleć, poszaleć.

Formacje współrdzenne cf GŁUPIEĆ.

MP