[zaloguj się]
[pdf]

POGORZEL (2) sb f

Oba o oraz e jasne.

Fleksja
sg
N pogorzel
G pogorzeli
I pogorzelą
L pogorzeli

sg N pogorzel (1). ◊ [G pogorzeli. ◊ I pogorzelą.] ◊ L pogorzeli (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Pożar, spłonięcie w pożarze; combustura Mącz (2): Tegoż roku nocy Wielkonocney Rádoḿſkie miáſtecżko w Sierádzkiey źiemi pogorzáło/ tám plagę iáwną Bog racżył okázáć/ iż ſkoro po pogorzeli/ wilcy przyſzli kąſáli ludźie niedbáiąc obrony BielKron 417v; Mącz 509a; [Ukazali wolność JKM [...] od wszystkich trybutów dla pogorzeli LustrKrak 119; W tym mieście [Zakroczymie] jest domów wszytkich i siedlisk niezabudowanych po pogorzeli 276 LustrMaz I 141; Bywało w tym mieście rzeźników miejskich przed pogorzelą czasem 10, czasem 12 LustrMaz II 2, 42; LustrRaw 43, 86].

Synonimy: ogień, pożar, spalenie.

Cf [POGORZELINA]

MP