« Poprzednie hasło: POGRANICZNOŚĆ | Następne hasło: POGRAWAĆ » |
POGRANICZNY (207) ai
o oraz a jasne (w tym w a 4 razy błędne znakowanie).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | pograniczny | f | N | pogranicznå, pograniczna, pograniczn(a) | n | N | pograniczn(e) |
G | pograniczn(e)go | G | pograniczn(e)j | G | pogranicznégo | |||
D | pograniczn(e)mu | D | D | |||||
A | pograniczny, pograniczn(e)go | A | pograniczną | A | pograniczn(e) | |||
I | pogranicznym | I | I | pogranicznym | ||||
L | pogranicznym, pograniczn(e)m | L | pograniczn(e)j | L |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | pograniczni |
m an | pograniczné | |
subst | pograniczné | |
G | pogranicznych | |
D | pogranicznym, pograniczn(e)m | |
A | m pers | pograniczn(e), pogranicznych |
subst | pograniczné | |
I | m | pogranicznymi, pogranicznémi |
f | pogranicznémi | |
n | pogranicznémi | |
L | pogranicznych |
sg m N pograniczny (10). ◊ G pograniczn(e)go (3). ◊ D pograniczn(e)mu (1). ◊ A pograniczny (5), pograniczn(e)go (1). ◊ I pogranicznym (6). ◊ L pogranicznym (2), pograniczn(e)m (1); -ym BielSpr; -ym : -(e)m LibLeg (1:1). ◊ f N pogranicznå (24), pograniczna (1) Mącz (24:1), pograniczn(a) (3). ◊ G pograniczn(e)j (2). ◊ A pograniczną (6). ◊ L pograniczn(e)j (1). ◊ n N pograniczn(e) (6). ◊ G pogranicznégo (3); -égo (2), -(e)go (1). ◊ A pograniczn(e) (1). ◊ I pogranicznym (1). ◊ pl N m pers pograniczni (20). m an pograniczné (1) [cum sb: orły]. subst pograniczné (13); -é (4), -(e) (9). ◊ G pogranicznych (41). ◊ D pogranicznym (11), pograniczn(e)m (5); -ym BibRadz, BudBib; -ym : -(e)m LibLeg (9:5). ◊ A m pers pograniczn(e) (5), pogranicznych (1); -(e) : -ych LibLeg (1:1). subst pograniczné (13); -é (5), -(e) (8). ◊ I m pogranicznymi (6), pogranicznémi (3); -ymi StryjKron, VotSzl; -émi ModrzBaz, SarnStat; -ymi : -émi LibLeg (4:1); ~ -émi (1), -(e)mi (2). f pogranicznémi (1). n pogranicznémi (1). ◊ L pogranicznych (9).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
- 1. Przymiotnik od „pogranicze”
(130)
- a. Znajdujący się na pograniczu
(40)
- W przen (1)
- α. W funkcji rzeczownika (1)
- b. Odbywający się na pograniczu (10)
- c. Mieszkający, urzędujący na pograniczu
(70)
- α. W funkcji rzeczownika (3)
- a. Znajdujący się na pograniczu
(40)
- 2. Graniczący, sąsiadujący, przyległy (zwykle o sąsiednich państwach) (77)
W charakterystycznych połączeniach: pograniczne(-a) krzywdy, niebezpieczność, obrona (3), prawo, sprawiedliwość, straż.
pograniczny czemu i czemu (1): Madaura, Miáſto w Africe Getuliey y Numidiey pográniczne Mącz 203b.
pograniczny z czym (1): A Scandia leży na zachód ſlonca ku połnoci z amorzem [!] Germanſkim z Dacią pogranicna MiechGlab 49.
pograniczny miedzy czym a miedzy czym (1): Stridon, Miáſto pográniczne miedzy węgierską źiemią á miedzy Dalmacią Mącz 420d.
»zamek pograniczny« [szyk 13:8] (21): LibLeg 7/100, 11/22v, 23, [322]v, 140v; UstPraw D2v; RejZwierz bb2v, 110; BielKron 389; BielSpr 67; KochOdpr C4v; ActReg 25, 182; SarnStat 6, 482, 493, 1183; Więźnie ná pogránicżne zamki odeſłano KmitaSpit C3; VotSzl B3v, F; Kędym máło nie wſzyſtkie zamki pogránicżne/ Zieżdźiel CzahTr B4v.
»ziemia pograniczna« (2): LibLeg 11/47; gdyż stąd i szkody wielkie popaść muszą i we wszytkich ziemiach pogranicznych tak się zachowywa, że do inego krolestwa abo ziemie nie bywają pociągani Diar 75.
pograniczny czemu (1): Iaziges, Siedḿiogrodzánie w węgrzech, wáłáskiey ziemi pográniczni. Mącz 163d.
pograniczny komu, czemu (32): Myrtoum mare, Morze pográniczne wyſpóm Cyclades zwánym. Mącz 240b, 142a, 176a, 193c, 203c, 209d, 212c, 240b [2 r.]. Cf Wyrażenia.
»sobie pograniczny« (1): DAwni hiſtorikowie o dwoiey Sarmatijey powiadali, ſobie pograniczney y przyleżączey [coherentes et contiguas]. MiechGlab 1.
»pograniczna ziemia« [w tym: czemu (5)] [szyk 5:1] (6): MiechGlab 77, [88]; Przyſtáły k niemu inne pogránicżne źiemie/ iáko Márkomani gdzie dziś Moráwá/ Kátti [...] BielKron 298; Mącz 165c; ábyſmy Wielkié Kśięſtwo Litewſkié/ y Ziemie Pruſkié/ y iné Ziemie pográniczné Króleſtwu [in finibus Regni confistenses JanStat 741]/ do iednośći przywiéźdź mogli SarnStat 985, 110.
pograniczny komu (4): Turek [...] Teraz zedwu ſtron/ ną [lege: nam] pogránicżnym ieſt. BiałKaz H3; StryjKron 205. Cf »lud pograniczny«.
pograniczny z czym (1): O Tych obywáteloch/ którzy w Gránicách y między Komorami Sląſkimi/ y Węgierſkimi/ y inémi pogránicznémi z Koroną mieſzkáią SarnStat 1241.
»narod pograniczny« [szyk 4:3] (7): LubPs S3; A przetożeś ie thy podał w ręce narodom pogránicznym [in manum populorum terrarum]. BibRadz 2.Esdr 9/30; BielKron 100v; BudBib 2.Esdr 9/30; Ieſli vmyślićie ſobie obráć Krolá obycżáiem inſzych narodów pogránicżnych [aliarum vobis finitimarum gentium]/ tegoż obierzćie/ ktorego wam Bog obierze ModrzBaz 75, 102v; OrzJan 51.
»pograniczny nieprzyjaciel« = hostis flinitimus Modrz [szyk 6:2] (8): By snadź w niebytności JKM tu od Korony granice koronne od nieprzyjacioł pogranicznych nie były przegabane Diar 23; BielKron [3322]v; ModrzBaz 109, 119v; Phil N4; SkarKaz 313b, 519a; Ieſzcze ſzczęśliwe ieſt kroleſtwo/ ktore obronić poddánych od pogránicznego nieprzyiaćielá może SkarKazSej 685a.
»pograniczny sąsiad« [szyk 1:1] (2): RejPosWstaw [1432]; A z ſąśiády pogránicżnemi przymierze bierz [Cum vicinis autem populis foedera ineunda sunt]. ModrzBaz 126v.
Synonimy: 1., 2. postronny, pościenny, przyległy, sąsiedni, sąsiedzki, ukrainny, ukrajny.
Cf POGRANICKI
JDok