« Poprzednie hasło: POGRĄŻONY | Następne hasło: POGRĄŻYĆ SIĘ » |
POGRĄŻYĆ (11) vb pf
pogrążyć, [pogrężyć] (10), pogrązić (1); pogrążyć : pogrązić RejPs (2:1).
o jasne. ◊ W inf -grą- (3), [-grę-]; w pozostałych formach -grą-.
inf | pogrążyć, pogrężyć |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | pogrążyła |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | pogrąż |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | by pogrąziła |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
con | by pogrąż(o)no | |||||
participia | ||||||
part praet act | pogrążywszy |
inf pogrążyć (3), [pogrężyć]. ◊ fut 2 sg pogrążysz (1). ◊ 3 pl pogrążą (1). ◊ praet 3 sg f pogrążyła (2). ◊ imp 2 sg pogrąż (1). ◊ con 3 sg f by pogrąziła (1). ◊ impers con by pogrąż(o)no (1). ◊ part praet act pogrążywszy (1).
Sł stp: pogrężyć, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
- Zanurzyć
(11)
- Przen (1)
- a. Zatopić
(9)
- Przen (5)
- b. Zagłębić w masie czegoś (1)
W przeciwstawieniu: »podnieść ... pogrążyć« (1): á ma [Fortuna] tho ſobie zá igrzyſko/ podnieść kto ſie iey podoba/ áż pod obłoki/ cżłowieká niegodnego/ nikcżemnego: á záſię pogrążyć do dná/ ledwe nie do piekłá te/ ktorzy byli godni wyſokiey ſtolice. GórnDworz D3.
»pogrążyć na głębość« (1): Bowiem ty miły pánie pogrążyſz ná głęboſć ſprawy ich/ ábowiem człek złoſćiwy á zákrwáwiony niedotrwa y do połowice żywotá ſwoiego RejPs 82v.
Formacje współrdzenne cf GRĄZAĆ.
Synonimy: a. potopić, utopić, zanorzyć, zatopić.
Cf POGRĄŻENIE, POGRĄŻONY
JDok