[zaloguj się]
[pdf]

POGROZA (1) sg f

pogroza, [pogroża].

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz groza).

Fleksja

[sg A pogrożę. ◊ I pogrożą.] ◊ pl A pogrozy.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Groźba, pogróżka: [W Piſmie S. też práwie ſą ſlowá; zá ktorymi thę pogrożę Pan Bog przydał: Abowiem nieoczyśći P. Bog tego; áni vydzie ten Kaźni Bożey; kthoryby ná rzecz prozną brał Imię Páná, Bogá ſwego. HerbNauka p5v (Linde); HistOtton 60v.]
Zwrot: »pogrozy czynić«: [Król] pobrał mu [biskupowi] ty wſzytkie doſtoieńſtwa/ tylko go przy tym iednym podleyſzym zoſtáwił/ á potym dał ſie ſłyſzeć yż pogrozy cżynił BielKron 212; [DokumPłock 1567 nr 670].

Synonimy cf POGROŻKA.

Cf POGROŻENIE, POGROŻKA

JDok