[zaloguj się]
[pdf]

ROZSTAWIONY (3) part praet pass pf

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); a jasne.

Fleksja
pl
N subst rozstawion(e)
G rozstawionych
A subst rozstawion(e)

pl N subst rozstawion(e) (2). ◊ G rozstawionych (1). ◊ [A subst rozstawion(e).]

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Umieszczony, ustawiony w różnych miejscach (o wielu) (2):

rozstawiony gdzie (1): Więc chłodnicżki ná rogoch pięknie rosſtáwione/ A náwſzem wielkim koſztem dziwnie przypráwione. RejWiz 24v.

[Wyrażenie: »rozstawione [= rozmieszczone w pewnych odległościach na drodze] konie«: A ták rzucam ſię ná rozſtáwione konie/ y iáko nalepiey mogę do Wiednia ſię śpieſzę. BusLic [1].]
a. O urzędnikach [po czym] (1): TRZECIE KSIĘGI PRAW KORONNYCH. WOIEWODZEY IVRISDICIIEY, Y DIGNITARZOW INNYCH: DLA RZĄDV, OBRONY, Y SPRAWIEDLIWOSCI, PO ROZDZIELNYCH ZIEMIACH PANSTWA POLSKIEGO, Y LITEWSKIEGO: ROZSTAWIONYCH. SarnStat 229.
2. Ustawiony z rozprostowanymi elementami, rozwinięty, rozłożony (o sieciach); przen (1):
Wyrażenie: »sieci rozstawione« (1): Lecż/ ktoż może bez twoiey Rády/ Pánie/ ták ſtronić/ By ſię mogł temu ſchronić/ Co/ chytry w ſpráwie ſwoiey/ [...] Gdyż śieći rozſtáwione/ Ma/ gęſtſze śidłá wędy/ Niż liśćie w leśiech wſzędy GrabowSet R3v.

Synonimy: 1. rozsadzony, rozstrzelany.

Cf ROZSTAWIĆ

MN