[zaloguj się]
[pdf]

POGRZEBIENIE (7) sb n

-enie (6), -ęnie (1).

o oraz dwa pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
G pogrzebieniå
D pogrzebieniu
A pogrzebienié
L pogrzebieniu

sg G pogrzebieniå (3). ◊ D pogrzebieniu (1). ◊ A pogrzebienié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ L pogrzebieniu (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Pochowanie zmarłego, pogrzeb; sepultura Vulg (7): Leop Mar 14/8; Sepelibilis – Latwidopogrzebienią. Calep 969b.

pogrzebienie czyje [w tym: pron poss (2), G [sb] z pron (1)] (3): Niecháycie iey/ botz to vcżynila na pamiatkę mego pogrzebienią. OpecŻyw 70; MurzNT 121 marg; BudBib I 194c marg; [Widźiałem złośliwych pogrzebyenie/ ktorzy też kiedy ieſſcze żyli ná świecie ná mieścu ſwiętym byli HierWielEccle 10v].

[Wyrażenie: »pogrzebienie umarłych«: Videamus qualiter in verbis themathis describitur actus remunerabilis alias sprawa dostoÿna odplatÿ za pogrzebÿenÿe vmarlÿch GlosyKórn II 219.]
Wyrażenie przyimkowe: »do pogrzebienia« (1):
~ Szereg: »do skonania a pogrzebienia« (1): nye chcąc o nich nic wyedzyeć yákoby ich oycámi nye byli/ á one áż do ſámego ſkonánya á pogrzebyenya/ chowáć/ opátrzáć nye byli powinni. GliczKsiąż O3. ~
Przen (1):
Wyrażenie: »pogrzebienie w śmierć« (1): Przyſzcżepienie do Chriſtuſá/ iáko do winney máćice: pogrzebienie w śmierć iego CzechRozm 259v.

Synonimy cf POGRZEB.

Cf POGRZEB, POGRZEŚĆ

JDok