[zaloguj się]
[pdf]

[ROZSTRZELAĆ vb pf

rozstrzelać, rostrzelać.

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
praet
sg
3 f rostrzelała, rozstrzelali

praet 3 sg f rostrzelała. ◊ 3 pl m pers rozstrzelali.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. rozstrzelić.

1. Rozbić strzelając; diffulminare, dilacerare iaculis, discerpere glandibus Cn [co]: Iákoż gdy ſkrzynkę iáką háyducy pod mury zánieśli/ drażniąc ie/ to plwáli ná nie łáiąc ſrodze/ y záraz ią rozſtrzeláli. BielKron 1597 788.
2. Rozmieścić w różnych miejscach, rozproszyć (o ludziach); przen [kogo]:
Zwrot: »po świecie rostrzelać«: Iam [tj. Roma, córka króla Laurenckiego] naypirſzym [...] przodkom w ten cżás pánowáłá/ Ktorych Troiá po świećie dźiwnie roſtrzeláłá. KmitaPocząt A2.

Formacje współrdzenne cf STRZELAĆ.

Cf ROZSTRZELANY]

MN