[zaloguj się]
[pdf]

POKIŻ (10) pron

o jasne.

Sł stp brak, Cn s.v. póki, Linde XVIII w. s.v. póki.

Zaimek przysłówkowy pytajny: jak długo; w pytaniu retorycznym; quousque (usque que) Vulg, PolAnt; usque quando PolAnt; quoadusque Cn (10): Dokądże będzieſz nas karmił chlebem złeż [lege: złez, tj. łez]/ y pokiż nam daſz pićie w płacżu WróbŻołt 79/6; MurzNT Matth 17/16[17]; Pokiſz Pánie [...] nie ſądźiſz y nie mśćiſz śię krwie náſzey [...]? GrzegŚm 60; KlonŻal E3v; WujNT Matth 17/17.

Połączenie: »i pokiż« (5): WróbŻołt 88/47; O rodzáiu niewierny/ y przewrotny/ y pokiż będę z wámi? y pokiż was będę ćierpiał? BibRadz Matth 17/17; Y pokiż będziem ćierpieć temu łotrzykowi BielKron 246v; WujNT Matth 17/17.

Cf POKICIEM, POKIĆ, POKIEJ, [POKIEJŻE], [POKIKOLWIE], [POKIKOLWIEK]

KW