« Poprzednie hasło: POKŁADANIE | Następne hasło: POKŁADNICA » |
POKŁADANY (8) part praet pass impf
pokładany (4), pokładan (3), pokładany a. pokładan (1).
o oraz pierwsze a jasne; drugie a w formach złożonych jasne, w formach niezłożonych pochylone.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | pokładån, pokładany | f | N | pokładåna, pokładanå, pokład(a)n(a) |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | pokładani |
subst | pokładané |
sg m N (praed) pokładån (2), pokładany (1). ◊ f N pokładåna (1), [pokładanå], pokład(a)n(a) (1). ◊ pl N m pers pokładani (1). subst pokładané (2); -é (1), -(e) (1).
Sł stp s.v. pokładać, Cn brak, Linde także XVIII w. s.v. pokładać.
- I. W znaczeniu konkretnym: umieszczany gdzieś (3)
- II. W znaczeniu umysłowym
(5)
- 1. Uważany, oceniany
(3)
- α. Zaliczany (1)
- 2. Fraza: »[w kim] ma być pokładana nadzieja« [szyk zmienny] (2)
- 1. Uważany, oceniany
(3)
pokładany jako co (1): Bo/ ktorym ſię więcey podoba proznowánie y pieſzcżotá niewieśćia/ [...] ći niech wiedzą/ że [...] nic im niepomogą ſtárodawne Herby: [...] á nieinácżey máią być pokłádáni [neque alio loco habendos esse]/ iedno iáko owe potwory co ſię nád przyrodzenie rodzą/ ktore ácż ſię z ludźi wolnych národźiły/ ále zá wolne niebywáią miane. ModrzBaz 42.
Cf POKŁADAĆ
sEBo, IKar