[zaloguj się]
[pdf]

POKOSIĆ (4) vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
inf pokosić
praet
sg
3 m pokosił

inf pokosić (1). ◊ fut 3 sg pokosi (1). ◊ praet 3 sg m pokosił (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Skosić, ściąć kosą [co] (4):
Zwrot: »łąkę pokosić« = desecare pratum Mącz; pratum falcastrare JanStat [szyk zmienny] (4): Mącz 377c; Kto komu łąkę pokośi, niech dowiedzie ze ią kupił. SarnStat 671, 671 [2 r.]; [Te wszytkie wsi powinne [...] łąki pewne pokosić LustrKrak I 49].
[Szereg: »pokosić, (i) pograbić«: Do folwarku Makowa królewskiego winni byli po niwie in 3 campis zarabiać [...], tamże łąkę pokosić i pograbić LustrSand 256; Robotę tę winni: [...] łąki na Murzinowie wedle starego zwyczaju im wymierzone pokosić, pograbić i zwieść do zamku LustrWpol I 170.]
[Przen: Zabijać [czym]:
Zwrot: »kosą pokosić«: niémáſz mocy przećiw śmierći: [...] wſzytko to oná koſą ſwą pokośi y powędźi SkarżyńKaz 39.]

Synonim: pociąć.

Formacje współrdzenne cf KOSIĆ.

Cf POKOSZENIE, POKOSZONY

KO