[zaloguj się]
[pdf]

POKRAŚĆ (42) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
inf pokraść
praet
sg pl
2 m -ś pokrådł m pers
3 m pokrådł m pers pokradli
f pokradła m an
plusq
sg
3 m był pokrådł
conditionalis
sg
3 m by pokrådł
impersonalis
praet pokradzi(o)no
con by pokradzi(o)no
participia
part praet act pokr(a)dszy, pokr(a)dwszy

inf pokraść (3). ◊ fut 3 sg pokradnie (1). ◊ 3 pl pokradną (1). ◊ praet 2 sg m -ś pokrådł (3). ◊ 3 sg m pokrådł (20). f pokradła (2). ◊ pl 3 m pers pokradli (5). ◊ plusq 3 sg m był pokrådł (3). ◊ con 3 sg m by pokrådł (2). ◊ [impers praet pokradzi(o)no.] ◊ con by pokradzi(o)no (1). ◊ part praet act pokr(a)dszy (1), [pokr(a)dwszy].

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia
1. Ukraść wiele; furari Vulg, PolAnt (41): Cłá tego też potrzebá pilnowáć: ále bárźiey Celnikow/ niż tych coby cło przeieżdżáli: bo ná káżdym cle więcey Celnicy pokrádną/ niż ći co cło przeieżdzáią GostGosp 140.

pokraść czego (pl) w czym (1): Item kſzyązek wſchkolach zakonu pokradł, kthorem nyewye lyczby LibMal 1547/137.

pokraść co (pl a. sg w funkcji pl) (39): powyadal ze wpyathku wewſzi za Staviſzinem ſchath nyemalo y ſrebra pokradł LibMal 1545/109, 1547/125, 128, 132v, 136, 1548/140v (10); Leop Gen 31/30; Pozwał Ian Piotrá do práwá/ iż Piotr pſzczoły álbo miod pokrádł w nocy UstPraw I3; BibRadz Gen 31/19, 30; GórnDworz R8; Y przydáło ſie iednego dniá że on páſthyrz vſnął/ á gdyż ſpał przyſzedł ieden złodziey á pokradł ony wſzytki owce. HistRzym 28, 29v, 93. Cf pokraść co u kogo; co komu.

pokraść co u kogo (1): Item zeznał yſch Macziey kmyecz Gąſſy v Zydow był pokradł zymy przeſley LibMal 1545/98, 1544/87, 1545/99v, 108v, 1547/129, 136v, 1551/161v.

pokraść co z czego (3): Iſch zbudy yakuba korba rzeczy nyzey opiſſane theſz pokradł LibMal 1551/159v; [Za p. starosty Wolskiego, niedawno zmarłego, śrzebro z kościoła pokradziono LustrRaw 97]. Cf pokraść co komu z czego.

pokraść co komu (12): Item Wkamyenczu podolſkym Ząbi rybye ormyaninowy yednemu pokradł LibMal 1548/143, 1543/70, 70v, 1547/131v, 1548/143, 1551/161 [2 r.], 162, 1553/175v; UstPraw I3. Cf pokraść co komu z czego.

pokraść co komu z czego (2): Iſch znyedzyelye na ponyedzialek theraſz przeſchli Glowiney Wgorczinye panyey ſwoyey wnoczy schathi pokradl skomori. LibMal 1547/136, 1554/184.

W charakterystycznych połączeniach: pokraść bogi, bożki, czapki, części sukna, dobro, gęsi, konie, mięso, miod (2), obrazki, owce (2), pieniążki, płotno, rzeczy (4), skornie, srebro, szaty (7), zęby rybie, żelaza płużne (2); pokraść książek.

Przen [kogo (pl)] (1): A ták ſobie tych cżáſow potroſze vkradamy/ áż ſie też potym on ſtáry cżás rozgniewa iż nas theż ſámy pokrádnie/ y w doł záwlecże/ áby nas nie náleziono. RejZwierc 159.
2. Okraść [kogo] (1): Tobieć powiem/ ále proſzę ćie nie powiáday tego żadnemu inemu: by ták potym náſzego bráthá nie pokrádziono. HistRzym 92v; [wiele ich tak pokradwszy w jeziorach topili StryjPocząt 246].

Synonimy: 1. pobrać, wziąć, zabrać, zagarnąć, zagrabić.

Formacje współrdzenne cf KRAŚĆ.

Cf POKRADNIENIE, POKRADZIONY

KO