POKRZCIĆ (22) vb pf
pokrzcić (15), pochrzcić (5), pokrcić (2); pokrzcić BielSat, PaprPan, KarnNap, WujNT; pochrzcić SkarŻyw (2), StryjKron, LatHar (2); pokrcić BiałKaz; pokrzcić : pokrcić BielKron (11:1).
o prawdopodobnie jasne (tak w po-).
Fleksja
praet |
|
sg |
pl |
1 |
m |
-m pochrzcił |
m pers |
|
3 |
m |
pokrzcił |
m pers |
pokrzcili |
plusq |
|
sg |
3 |
m |
był pokrzcił |
conditionalis |
|
sg |
3 |
m |
by pochrzcił |
impersonalis |
praet |
pokrzcz(o)no |
participia |
part praet act |
pokrzciwszy |
inf pokrzcić (4). ◊ fut 3 sg pochrzci (1). ◊ praet 1 sg m -m pochrzcił (1). ◊ 3 sg m pokrzcił (6). ◊ 3 pl m pers pokrzcili (5). ◊ plusq 3 sg m był pokrzcił (1). ◊ con 3 sg m by pochrzcił (1). ◊ impers praet pokrzcz(o)no (1). ◊ part praet act pokrzciwszy (2).
Sł stp, Cn brak, Linde: pochrzcić bez cytatu.
1.
Ochrzcić wielu [w tym: kogo (pl i sg w funkcji pl) (20)] (21):
Papież Mikołay pirwſzy piſał do nich [do Bułgarów] obycżáiem przyiacielſkim áby krzeſt ſwięty przyięli/ ná co rádzi przyzwolili. Poſłał do nich poſły ſwoie ktorzy ie pokrzćili BielKron 170v;
Woyćiech potym był Biſkupem/ kthory Rzecżpoſpolitą Krześćijáńſką lepiey rozſzerzył/ ludźi pokrzćił BielKron 437v;
bo też ná tych wyſpach Kánáryiſkich ieſt wiele Krześćijan/ ktore Hiſzpani pokrćili BielKron 449,
144,
151v,
257,
437v,
448v,
452v;
BielSat G3;
Przyłącżył ku Koronie ten [Jagiełło] Litewſkie Kſięſtwo [...]. Pokrzćił w ſwym páńſtwie bárzo bydłu rowne ludzye PaprPan Eev;
KarnNap B;
SkarŻyw 180,
517;
posłał tedy do nich Mikołay Papież Legaty ſwoie/ y ludźi Duchownych wiele/ ktorzy Bulgarow y inſzych Sławakow w Traciey y w Miſſiey pochrzćili/ y náuczyli wiáry Chrześćiáńſkiey StryjKron 100;
WujNT Act 10 arg.
Zwroty: »pochrzcić Duchem Śwętym« (
1):
LatHar 685 cf znacz.
2.
»pokrzcić na krześcijańską wiarę« [szyk zmienny] (2): Acżkolwiek był Iágiełło wſzytki pokrzćił w Litwie iáko oćiec ná Krześćijáńſką wiárę według kośćiołá Rzymſkiego/ wſzákże ſie ich wiele ku Grecżyznie z Moſkwą obroćiło BielKron 412, 343.
Szereg: »pokrzcić i nawrocie (do Pana Chrystusa)« [szyk 1:1] (2): [św. Wojciech] puśćił ſie do Bulgáriey y do Kárwáckiey [!] źiemie/ gdzie tám wiele ludzi pokrzćił y náwroćił BielKron 323v; BiałKaz I2v.
2.
Dokonać aktu oczyszczenia z grzechów przez zanurzenie w rzece Jordan (o Janie Chrzcicielu) (1):
Zwrot: »pochrzcić wodą« (1): [św. Jan] opowiádał mowiąc. Przychodźi mocnieyſzy niżli ia po mnie [...]. Iam was pochrzćił wodą: á on was pochrzći Duchem świętym. LatHar 685.
Formacje współrdzenne cf KRZCIĆ.
Cf POKRZCZONY
LWil