[zaloguj się]
[pdf]

POKRZEPIAĆ (1) vb impf

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz krzepić).

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 pokrzepiåm
3 pokrzepiå

praes [1 sg pokrzepiåm.] ◊ 3 sg pokrzepiå. ◊ [part praes act pokrzepiając.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. pokrzepić; poza tym w objaśnieniu s.v. pokrzepiciel.

1. Wzmacniać, dodawać sił; confirmare, corroborare, firmare, recreare, refocillare, roborare, solidare Cn: [Pokrzepiam/ et pokrzepczam/ Recreo, reficio, erigo, refrigero, refocillo. Volck Sss.]
a. Duchowo: dodawać otuchy, podnosić na duchu; erigere a. excitare, facere a. restituere animum Cn [kogo]:

W połączeniu szeregowym: Drugi [pożytek] właſny tego Sákrámentu: że człowieká przed śmierćią ſtrwożonego/ y boleśćiámi śćiśnionego ochładza/ vmacnia y pokrzepia. WujNT 796.

2. [Utwierdzać, umacniać kogoś w czymś; arrigere Cn [kogo w czym]: Słychał że go [jezuitę] Miniſter/ ná pulpićie gęſto Wſpominał przed ſwoimi/ Náuce przygániaiąc/ A tym ſwoie ſłuchácże w ſwoiey pokrzepiáiąc. ŁaszczPogrom 2v.]

Synonimy: 1. mocnić, pokrzeźwiać, posilać, silić, umacniać, zmacniać.

Formacje współrdzenne cf KRZEPIĆ.

Cf POKRZEPIANIE

LWil