« Poprzednie hasło: POSIKAĆ | Następne hasło: POSILAĆ SIĘ » |
POSILAĆ (276) vb impf
posilać (274), posielać (2); posielać Calep; posilać : posielać SkarŻyw (12:1).
o oraz a jasne; posielać z tekstów nie oznaczających é lub oznaczających niekonsekwentnie.
inf | posilać | ||||
---|---|---|---|---|---|
indicativus | |||||
praes | |||||
sg | pl | ||||
1 | posilåm | ||||
2 | posilåcie | ||||
3 | posilå | posilają |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | posilåł | m pers | posilali |
f | posilała | m an |
fut | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | będzie posilåł |
imperativus | |||
---|---|---|---|
sg | pl | ||
2 | posilåj | posilåjcie | |
3 | niech posilå |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | bychmy posilali | |
2 | m | byś posilåł | m pers | |
3 | m | by posilåł | m pers | by posilali |
f | by posilała | m an |
inf posilać (26). ◊ praes 1 sg posilåm (4). ◊ 3 sg posilå (169). ◊ 2 pl posilåcie (1). ◊ 3 pl posilają (22). ◊ praet 3 sg m posilåł (7). f posilała (2). ◊ 3 pl m pers posilali (2). ◊ fut 3 sg m będzie posilåł (1). ◊ imp 2 sg posilåj (13). ◊ 3 sg niech posilå (2). ◊ 2 pl posilåjcie (2). ◊ con 2 sg m byś posilåł (1). ◊ 3 sg m by posilåł (5). f by posilała (1). ◊ 1 pl m pers bychmy posilali (1). ◊ 3 pl m pers by posilali (1). ◊ part praes act posilając (16).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.
- 1. Wzmacniać, dodawać sił, pokrzepiać
(271)
- a. O siłach fizycznych, zdrowiu
(201)
- W przen (1)
- α. Przez pokarm
(16)
- Przen
(9)
- a) O Eucharystii (5)
- Przen
(9)
- β. Przez leki i zabiegi lecznicze (180)
- b. O siłach psychicznych: utwierdzać, podnosić na duchu
(67)
- W przen (2)
- α. Przez sakramenty święte (4)
- β. Zagrzewać do walki (6)
- a. O siłach fizycznych, zdrowiu
(201)
- 2. Wspierać, zasilać finansowo (4)
- 3. Zwiększać ilość (1)
posilać czego (1): Leop Is 35/3 cf W przen.
W połączeniach szeregowych (2): RejAp 188; Chorych (owiec) nie pośilaćie/ á niemocney nie lecżyćie/ záś złamáney nie wiążećie/ zápłoſzoney nie záganiaćie/ á zginioney nieſzukaćie/ y (owſzem) mocno nád nimi pánuiećie y ſrodze. BudBib Ez 34/4.
W przeciwstawieniu: »mdlić ... posilać« (1): ModrzBaz 45 cf »posilać moc«.
W porównaniach (2): A coż o tych [rajskich] rzekach álbo o tych drzewiech mamy rozumieć? Oto nic inſzego/ iedno iáko wody/ zdroie/ á rzeki ochładzáią rozweſeláią y pośiláią ludzi ná ſwiecie/ thákże też mamy rozumieć iż iuż w támtey oſiádłośći ſwiętey iuż nie máſz thák nic wdzięcżnego/ nie máſz nic miłego/ czoby nam nie płynęło od tego tám iáko ſłyſzymy Máyeſtathu Páńſkiego RejAp 188; ModrzBaz 45.
»posilać moc« (1): A iáko ći/ ktorzi ſię rozmáitemi pokármy y napoymi obćiążáią/ więcey mdlą niżli pośiláią moc żołądkowę [quam confirmant stomachi vires]: ták też y ći/ ktorzi biorą ná ſię wiele rozmáitych vrzędow/ tedy ábo ich vżywáią iáko ſurowych á nieſtrawnych pokármow/ ieſli powinnośći ſwey doſyć niecżynią [...]/ álbo mdlą śiły ſwoie/ ieſli vrzędowi ſwemu [...] na wſzem doſyć cżynić zechcą. ModrzBaz 45.
W przeciwstawieniu: »posilać ... zniemocniwać« (1): iako zbytnia iedza niepośila/ ale tylko żołądek brzidliwoſcią zeymuie/ á inſze częſci ciałá obciążywa y zniemoczniwa: tákze też wielka okwitość rzecży weſpołek wpámięć wpoiona/ y łatwię natychmiaſt wypada/ y ná potym mgleiſzą możność pamięći cżyni. KwiatKsiąż K4v.
W porównaniach (3): KwiatKsiąż B3, K4v; Iáko dobry pokarm wſzytki członki pośila: ták dobry vczynek wſzytki duſzne wnętrznośći chłodźi. SkarKaz 351a.
»pokarmem posilać; pokarm posila« (1;2): GlabGad Lv cf Wyrażenie; KwiatKsiąż B3 cf »ożywiać i posilać«; SkarKaz 351a cf W porównaniach.
»mnożyć i posilać« (1): GlabGad Lv cf Wyrażenie.
»ożywiać i posilać« (1): Bowiem yako [...]/ gdy ſię ich [ludzi dobrego przyrodzenia] żołądek żadnym pokarmem niebrżidźi/ ale yakikolwiek k niemu przypada łatwie w ſię puſzcza/ y tymiſz pokarmy cżłonki wſzyſtki ożywia y pośila: także też [...] vmysł tych wybornie [...] poſtanowiony a vſzykowany yeſt KwiatKsiąż B3.
»tuczyć a posilać« (1): Takieſz z kapłona tłuſtego polewka y mięſo iego/ [...] y inſzych ptakow ſmacżnych/ ktore rzecży tucżą á richło poſilaią mdłego cżłowieka. FalZioł V 25v.
posilać czego (1): á pytay ſie gdzie możeſz o wiernych onych páſtwiſkach ſwiętich ſłow Páná ſwego á náuki iego/ ábyś imi kędy możeſz popaſał á pośilał onej nędzney owiecżki ſwoiej/ to ieſt duſzycżki ſwoiey. RejPos 124v.
posilać czym (3): A on [Pan] vſtáwicżnie chowa dla nas ſowity pokarm/ ieſli iemu wiernie dufáć będzyemy/ to ieſt/ duſzny y cieleſny. Ieden [...] záwżdy vbłogoſłáwi cżłowiekowi wiernemu wſzytko nábycie iego [...]. A drugi/ ktorim pośila nędzną duſzę náſzę onym pięciorgiem chlebá/ oną piącią ran ſwoich/ [...] y onymi dwiemá rybkomá/ tho ieſt/ dwoią iſtnoſcią Boſtwá y cżłowiecżeńſtwá ſwoiego. RejPos 82, 124v; RejPosWstaw 143v.
»popasać a posilać« (1): RejPos 124v cf posilać czego.
posilać czym (1): Abowiem dla dwu przycżyn oſobliwie Pan Chriſtus ten Sákráment poſtánowić racżył., Iedná áby był niebieſkim pokármem duſz náſzych/ ktorymbychmy żywot duchowny pośiláć y záchować mogli. WujJud 178v.
posilać w czym (1): Y Sákráment twoy ſwięty [...] Niech mnie pośila/ Pánie/ w ſpráwách wdźięcżnych tobie/ Poki mi tu trwáć każeſz/ niż wzowieſz ku ſobie. GrabowSet P3v.
W porównaniu (1): Bo iáko chleb nád inſze pokármy więtſze pośilenie ćiáłu dawa/ y wino vweſela y pijáne cżyni; ták Ciáło Páná Chriſtuſowe cżłowieká wnętrznego duchownie/ doſtátecżnie/ pośila y tucży. WujJud 258.
»nie tylko posilać, ale też mocy przydawać« (1): ták theż pokarm świętego Ciáłá Páńſkiego/ nietylko duſzę pośila/ ále iey też mocy przydawa KuczbKat 180.
»posilać i tuczyć« (1): WujJud 258 cf W porównaniu.
posilać ku czemu (2): Też woda w ktorey by wrzała Czenturzia pobudza przyrodzoną rzecż paniam, j też płod ku wiſciu poſila, a przeto niema być paniam dawano brzemiennym to picie, bo by muſiała przed cżaſem mieć porodzenie FalZioł I 24d; Wino w kthorym by był warzon polny Kmin/ ieſt vżythecżne naprzeciwko zadzierżeniu vriny/ y theż w potrawach iedziony poſila żołądek ku trawieniu FalZioł I 40b.
posilać w czym (1): Theż wraczanie z gorączoſci ſtanowi [nespilum] y cżyrwoną niemocz/ żołądek w gorączoſci poſila FalZioł III 19c.
W charakterystycznych połączeniach: posilać ciepło (2), członki (5), człowieka (2), duchy (8), głos (2), głowę (9), jelita, macicę (3), mdłość, miestce (3), mozg (13), naturę, oczy (6), pamięć (4), piersi, płod (2), płuca, przeguby nożne (2), serce (40), smysly, stawy, strawność, śle(d)zionę (5), udy, wątrobę (17), wnętrzności (3), wzrok (7), żołądek (53), żyły (suche) (7).
»moc [w kim] posilać« (2): á biorącz ie [gałeczki z gwoździka i innych ziół] potrzimać mało pod ięzykiem á potym połykać á rano mlekiem popijać/ mocz w mężoch poſila. FalZioł I 60d, *3e.
»tuczyć i posilać« (1): Drzewo [gwajakowe] tuczy y ćiálo [!] pośila. Oczko [41]v.
»posilać, (i, a) umacniać (a. umocniać)« [szyk 2:1] (3): [sok z bukwicy] żołądek poſila y vmacznia daiącz mu dobre thrawienie FalZioł V 82v, I 145d, V 83.
»posilać i uweselać« (4): Szafran [...] poſila y vweſela ſerce jteż wolne oddichanie w pierſiach cżyni FalZioł III 7c, ‡7a, III 3a, 33b.
»posilać i zagrzewać« [szyk 1:1] (2): á ſtego wſzytkiego [z prochu korzenia marzanny, gałganowego i mastykowego] vcżiń plaſtr na żołądek/ abowiem niewymownie zemdlony y zaziębioni żołądek poſila y zagrzewa. FalZioł I 121b, III 10c.
posilać czego (2): á záwżdy ták będzye [Pan] pośilał ſthałośći twoiey/ że ſie nie będzyeſz mogł vchylić áni ná práwo áni ná lewo. RejPos 189. Cf posilać czego komu.
posilać czego komu (1): á ktorzy poznawáią prawdziwy á wierny głos iego/ á niechcą ſie dáć áni zwieść áni vwieść od niego: tym záwżdy błogoſłáwić racży/ tym záwżdy pośiláć racży oney ſtałośći ich. RejPos 188v.
posilać do czego (2): Puſyká S. męcżennik/ ſtárego kápłaná pośielał do śmierći. SkarŻyw 305 marg, 207.
posilać z czego (1): Dopiero bárzo znáć było/ [...] co to [jest] Páſterza mieć iednego/ ktoryby koncylia ſkłádał/ niezgodne Biſkupy iednał/ Kácerſtwá vkázował y potępiał/ á z podáney wiáry bráćią pośilał. SkarJedn 81.
posilać na co (1): Ale y ći ktorzy wzięli pirwiaſtki Ducha/ pewnie ſię go nádziewáią. Ná co ich duch pośila/ y vczy o co prośić máią. WujNT Rozm 8 arg.
posilać przez kogo (1): Bo gdyby [Jezus] był przedtym Bogiem/ tedyby mu nie tylko nie potrzebá było pocżynáć ſię z ducha ś. ále go też áni pomázywáć duchem/ áni od vmárłych wzbudzáć: áni też przed śmierćią w ogrodźie przez Aniołá vtwierdzáć ábo pośiláć. CzechEp 314.
posilać czym (13): RejPos 140,192; KarnNap E4v; żeby [Kościół] mogł w vćiſkach wytchnąć/ A mocniey/ ſię nieprzyiaćiołom ſwoim ſtawić/ [Bóg] rozmáitą go záwżdy poćiechą pośiláć racży. SkarJedn 313; Ieden drugiego dobrymi ſłowy/ pośilał SkarŻyw 63, 2; Ey nigdy nieprzebrána ſtudnico miłośći/ rácż pośiláć łáſką ſwoią me wielkie krewkośći. ArtKanc L5v, H16v, Tl2; GrabowSet I3; LatHar 49, 201, 679.
posilać co w kim [= kogo przeciw czemu] (1): Ieſzcże kthemu/ káżde niedoſtátki/ á káżde obłędliwośći iego [człowieka Bóg] obiecuie pośiláć/ vtwirdzáć/ obiaſniáć w nim Duchem ſwym ſwiętym RejPos 192.
posilać w czym [= wzmacniając co] (6): Dáy mi przez motz modlitwy twé/ [...] żebych miál ſwiętégo aniola twégo przy ſobie/ ktory by mie grzéſſnégo w roſpamiętaniu męki twé poſilál OpecŻyw 105v; á kto gi [szafir] noſi/ cżyni go ſpokoynym/ miłym/ nabożnym/ y miłoſciwym, A duſzę w dobrich vcżynkoch poſila/ zdrady odkriwa/ ſtrachy odpądza. FalZioł IV 57c; SeklKat P3; WujJudConf 199v; Cżyſtośći ćieleſney ktorą do śmierći záchował/ wielkim był przyiaćielem y ſtrożem. w ktorey go pośiláiąc Pan Bog/ niebieſkiey mu pociechy [...]/ poſyłáć mu racżył. SkarŻyw 371; SkarKazSej 683b.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Anioł ią [Maryję] pośilał áby śię nie bałá/ áby to wiedziáłá iże łáſkę nálázłá ſtworzyćielá ſwego. ArtKanc A8v.
W połączeniach szeregowych (5): SeklKat P3; RejPos 192; [św. Antoni] Iáko iáki Heliaſz [...] złe bez brákowánia perſon gromił/ dobre poćwierdzał/ zkáżone nápráwiał/ boiázliwe pośilał/ ſłábe vkrzepcżał SkarŻyw 544; Nie opuſzcżayćie [wszyscy święci] mię y teraz/ y w godźinę śmierći moiey/ ktorą pilnie wam zálecam/ ćieſzćie mię ná ten cżás łáſkáwie/ á modlitwámi ſwemi świętymi pośilayćie/ y brońćie mię. LatHar 49; SkarKaz 423a.
W porównaniach (2): Przyimi ofiárę náſzę Pánie/ á nas zimnem vmorzonych/ wezmi ſobie zá wdzięcżny dar [...]. Ty ſłowá ſami ſobie/ iáko ieſt podobno/ mowili: y w Bogu ſię ćieſząc/ iáko do bitwy ieden drugiego pośilał/ nádzieią ſię ſwoią chlubiąc/ á z nieprzyiaćielá ſię śmieiąc. SkarŻyw 207; A iákoś dał powſzedni chleb ćiáłom ku żywnośći/ ták pośilay słowem ſwoim duſz náſzych krewkośći ArtKanc Tl2.
W charakterystycznych połączeniach: posilać stałości (G) (2); posilać do śmierci; posilać z wiary; posilać bojaźliwe, bracią (6), chętne, krewkości (2), ludzie, nadzieję, obłędliwości, sam siebie, serce; posilać przez anjoła; posilać duchem świętym (2), łaską (3), modlitwami, nauką, pociechą, słowem (3); posilać w pobożności, w rozpamiętaniu, w uczynku (2), w wierze.
»[ku czemu] mocnie posilać« (1): i ku cierpięniu wſzelakich cięſzkości dla imięniá pańſkiego mocnie pośiláł ieden drugiego. MurzHist T3.
»krzepić i posilać« (1): Ale mocna y ſtáła wiárá nie nieſzwánkuiąc/ gdyż śie mocą Boſką wſpiera/ ludźie záś krzepi y pośila KuczbKat 280.
»posilać i ożywiać« (1): Iedno nas w wierze y pobożnośći Kátholickiey pośiláć y ożywiáć nie przeſtáy. SkarKazSej 683b.
»upominać a posilać« (1): ále Iozue ſyn Nun służebnik twoy/ on wnidzie miáſto ćiebie: Tego vpominay á pośilay [exhortare et robora]/ on ſam podzieli źiemię loſem/ ſynom Iſráelſkim. Leop Deut 1/38.
»posilać i (abo) utwierdzać« [szyk 1:1] (2): CzechEp 314; Pátrz Pánie IEzu z wyſokiego niebá/ ná mnie mizernego cżłowieká z nieprzyiaćioły walcżącego: rátuy/ odpor im dáiącego: piśilay [!] y vtwierdzay ſerce trácącego LatHar 241. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
posilać przeciw czemu (1): Drugie dobra [dane przez Boga Kościołowi] ſą lekarskie, ktore pan bog dał ku lekarftwu duſznemu iako ſą ſwiątoſci koſcielne Náprzod krzeft, [...] wtore bierzmowanie, to poſila ſercze przeciw pokuſam. WróbŻołt H3.
posilać czym (2): BiałKat 383v; lecż ieſli cżáś y godźiná śmierći chorego iuż ſię przybliża; dotknęło ſię wyżfzey przycżyn kilká/ cżemu tym Sákrámentem [Eucharystią]/ ludźie śmierći bliſkie pośiláią. LatHar 648.
posilać w czym [= w jakiej sytuacji] (1): Gdy máżą oleiem niemocné/ w mdłośći ćiáłá wiárą mocną pośiláią duſzę BiałKat 383v.
posilać przeciwko komu (1): Leop 2.Reg 11/25 cf Szereg.
posilać czym (1): Rżą konie/ ſwiſzczą ſtrzáły/ [...] Kniáź Roman zgołá ſzáblą ogromnymi słowy/ Pośila ſwych triumph im ſlubuiąc gotowy StryjKron 240.
Synonimy: 1. krzepczyć, krzepić, mocnić, pokrzepczać, pokrzepiać, potwierdzać, ukrzepczać, umacniać, utwierdzać, wspierać, wspomagać, wzmagać, zmacniać; b.β. pobudzać, zagrzewać, zapalać.
Formacje współrdzenne cf SILIĆ.
Cf POSILAJĄCY, POSILANIE, POSILANY
ALKa