« Poprzednie hasło: [KRZEPIĄCY] | Następne hasło: KRZEPIĆ SIĘ » |
KRZEPIĆ (6) vb impf
e jasne.
inf | krzepić | |
---|---|---|
indicativus | ||
praes | ||
sg | ||
3 | krzepi |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | f | -ś krzepiła |
inf krzepić (1). ◊ praes 3 sg krzepi (3). ◊ praet 2 sg f -ś krzepiła (1). ◊ part praes act krzepiąc (1).
Sł stp brak, Cn s.v. krzepczę, Linde XVII w.
krzepić kogo czym (1): [matko] ruſz pomocy ſwoiéy [...] Ieſliś ty mnie prawdźiwie niemówiątko máłé Pokármem ſwym krzepiłá GosłCast 51.
krzepić co (1): Gréczyn ſwé rzeczy krzepiąc/ prawći będźie wſzędźie. GórnTroas 40.
krzepić kogo, co (2): KuczbKat 280; ná Hetmáná należy [...] żołnierze cżáſem ſtráſzyć/ cżáſem ſercá ich krzepić [animos ... erigere] ModrzBaz 115.
Synonimy: 1. krzeźwić, mocnić, posilać, silić, umacniać, zmacniać.
Formacje współrdzenne: krzepić się, okrzepić się, pokrzepić, pokrzepić się, ukrzepić, ukrzepić się; pokrzepiać, pokrzepiać się; krzepieć; krzepnąć, okrzepnąć, skrzepnąć, skrzepnąć się; krzepczyć się, nakrzepczyć, pokrzepczyć, pokrzepczyć się, ukrzepczyć, ukrzepczyć się; krzepczać się, nakrzepczać, pokrzepczać, pokrzepczać się, ukrzepczać.
IM