« Poprzednie hasło: POLAĆ | Następne hasło: [POLAK] » |
POLAĆ SIĘ (3) vb pf
o jasne, a pochylone.
Fleksja
inf | polåć się |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | n | polåło się |
inf polåć się (2). ◊ praet 3 sg n polåło się (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Zostać zmoczonym, oblanym po wierzchu (1): Iáko polać ſię wſzytki cżłonki ná ćiele nie mogą/ gdy zwierzchnia wodá od głowy ſię láć nie pocżnie [...]. Ták w iednośći bráćią ſię zoſtać nie mogą/ gdy tey iednośći z iedney głowy pochodzącey mieć nie będą. SkarJedn 59.
Zwrot: »polać się krwią« (1): Sanguine inundari, Być krwie pełen/ polać ſie krwią. Mącz 502d.
Przen: O ofierze krzyżowej Chrystusa (1):
Zwrot: »krwią się polać« (1): A ty/ naświętſza Pánno/ [...] Ządáłáś z krzyżá złożyć/ iego święté ćiáło/ Któré ſię/ iego drogą krwią/ wſzyſtko polało. SiebRozmyśl I.
Formacje współrdzenne cf LAĆ.
SBu