![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: POLEPIAĆ | Następne hasło: POLEPIENIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POLEPIĆ (2) vb pf
o oraz e jasne.
Fleksja
| inf | polepić |
|---|
| impersonalis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| praet | jest polepi(o)no | |||||
inf polepić (2). ◊ [impers praet jest polepi(o)no [może N sg n od POLEPION].]
Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.
Pokryć ściany lub podłogę warstwą twardniejącej potem substancji, potynkować (2): [Pobicie domu tego jest dranicami dobremi, pod którem pobiciem jest polepiono dla schowania rzeczy wiela. LustrPom 195.]
polepić co (2): Delutare domum. Polepić dóm. Mącz 201a; Consternere contabulationem lapidibus lutoque. Tło/ ziemię polepić/ kámieniem położyć. Mącz 414d.
Synonim: potynkować.
Formacje współrdzenne cf LEPIĆ.
Cf [POLEPIONY]
SBu