[zaloguj się]
[pdf]

POŁYSKANIE (3) sb n

o oraz a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
A połyskanié
I połyskani(e)m

sg A połyskanié (1). ◊ I połyskani(e)m (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Błyszczenie, lśnienie (3): miedź y mośiądz polerowány y fárbowány połyſkániem ſwym ocży ludzkie zwodząc/ iednák gdy to oboie miedź ábo mośiądz ze złotem/ á rzecż też Boſka zániedbáła z ludzką/ [...] do proby ſwey przyidźie: áżći záraz/ co złoto á co miedź [...] poznáć będźie. CzechEp 233.
Przen [czego] (1): K temu znácżnie tego [tj. Chrystusa] dźiedźicem wſzytkiego zowie y połyſkániem chwały y wyráżeniem podſtáći Bożey CzechEp 315.
a. O błyskawicach: błyskanie się (1): PRzećiwné chmury ſłonce nam zákryły [...]. Strach pátrzáć ná to częſté połyſkánié: A prze to ſrogié obłoków trzáſkánié Kłádą ſye láſy/ á piórun gdźie zmierzy Zle nie vderzy. KochPieś 31.

Synonimy: jaśnienie, łsknienie, łsnienie, łszczenie, miegotanie.

Cf POŁYSKAĆ

LWil