Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ŁSNIEĆ SIĘ

Następne hasło: [ŁSNOŚĆ] »

ŁSNIENIE (2) sb n

Zawsze łſ-.

Fleksja

	sg
N	łsnienié
I	łsnieni(e)m

sg N łsnienié (2). ◊ [I łsnieni(e)m.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia

Blask, połysk (2)

Blask, połysk (2): Nites ‒ łſnienię. Calep 700a; Nitor – Glancz, łſnienię. Calep 700a; [Lſknienie/ łſnienie/ et łſzczenie/ splendor. Volck Kkk3v].

[W przen [czego]: W Synu tedy ſwoim miłym chciał ſie nam oznaymić/ kthory ieſt kſtałtem iego y łſnieniem iſtnośći chwały iego. GrzegŻarnPos 1582 596v (Linde).]

Synonimy: blask, glanc, połyskanie.

Cf [ŁSKNIENIE], ŁSNIEĆ, ŁSZCZENIE