![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: ŁSNIĆ SIĘ | Następne hasło: ŁSNIEĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ŁSNIEĆ (2) vb impf
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 3 | łsnieje |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | f | łsniała |
praes 3 sg łsnieje (1). ◊ praet 3 sg f łsniała (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Błyszczeć, połyskiwać; tu w przen (2): Ale Bráterſka zgodá v nas w ten cżás łſniáłá StryjWjaz A3v.
W porównaniu (1): GDy Król ſłuſznie obrány y vkoronowány/ ſłuſznie ná thronie záśiędźie/ dopiéro ſie iego ſozęſliwé pánowánié sſtánié/ y v ſwych poddánych nietylko moc bierze/ ále téż iákoby perły iákié łſnieie. SarnStat 21.
[Zwrot: »łsnieć we czci«: A ná drugim mieyſcu ták práwo mowi: Iż żoná ſłuſznie łſnieie we cżći/ áby był cżut iey bláſk AgrWirzb I2v.]
Synonimy: błyszczeć, błyszczeć się, iskrzyć się, jaśnieć, jaśnieć się, migotać się, skrzyć się, świecić, świecić się.
Formacje współrdzenne cf ŁSNĄĆ.
LW