« Poprzednie hasło: ŁSNIĆ SIĘ | Następne hasło: ŁSNIEĆ SIĘ » |
ŁSNIEĆ (2) vb impf
Fleksja
indicativus | |
---|---|
praes | |
sg | |
3 | łsnieje |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | łsniała |
praes 3 sg łsnieje (1). ◊ praet 3 sg f łsniała (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Błyszczeć, połyskiwać; tu w przen (2): Ale Bráterſka zgodá v nas w ten cżás łſniáłá StryjWjaz A3v.
W porównaniu (1): GDy Król ſłuſznie obrány y vkoronowány/ ſłuſznie ná thronie záśiędźie/ dopiéro ſie iego ſozęſliwé pánowánié sſtánié/ y v ſwych poddánych nietylko moc bierze/ ále téż iákoby perły iákié łſnieie. SarnStat 21.
[Zwrot: »łsnieć we czci«: A ná drugim mieyſcu ták práwo mowi: Iż żoná ſłuſznie łſnieie we cżći/ áby był cżut iey bláſk AgrWirzb I2v.]
Synonimy: błyszczeć, błyszczeć się, iskrzyć się, jaśnieć, jaśnieć się, migotać się, skrzyć się, świecić, świecić się.
Formacje współrdzenne cf ŁSNĄĆ.
LW