[zaloguj się]

ŁSNIEĆ (2) vb impf

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 łsnieje
praet
sg
3 f łsniała

praes 3 sg łsnieje (1).praet 3 sg f łsniała (1).

stp, Cn, Linde brak.

Błyszczeć, połyskiwać; tu w przen (2): Ale Bráterſka zgodá v nas w ten cżás łſniáłá StryjWjaz A3v.

W porównaniu (1): GDy Król ſłuſznie obrány y vkoronowány/ ſłuſznie ná thronie záśiędźie/ dopiéro ſie iego ſozęſliwé pánowánié sſtánié/ y v ſwych poddánych nietylko moc bierze/ ále téż iákoby perły iákié łſnieie. SarnStat 21.

[Zwrot: »łsnieć we czci«: A ná drugim mieyſcu ták práwo mowi: Iż żoná ſłuſznie łſnieie we cżći/ áby był cżut iey bláſk AgrWirzb I2v.]

Synonimy: błyszczeć, błyszczeć się, iskrzyć się, jaśnieć, jaśnieć się, migotać się, skrzyć się, świecić, świecić się.

Formacje współrdzenne cf ŁSNĄĆ.

Cf ŁSNIĄCY, ŁSNIENIE

LW