[zaloguj się]
[pdf]

ŁSNIĄCY (5) part praes act

łſ- (7), lſ- (1).

Fleksja
sg
f G n Głsniąc(e)go
Iłsniącą I
Lłsniąc(e)j Lłsniącym
pl
N subst łsniącé
A subst łsniącé

sg f I łsniącą (I). ◊ L łsniąc(e)j (1). ◊ n G łsniąc(e)go (1). ◊ L łsniącym (1). ◊ pl N subst łsniącé (1). ◊ A subst łsniącé (3); -é (1), -(e) (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.: lśniący.

Błyszczący, połyskujący (8): Alić dwá mężowie ſtánęli przy nich/ w odźieniu łſniącym. MWilkHist G4v, G4v; StryjKron 702; Godná ieſt [jedna panna] śćian iedwabiem koſztownie obitych: Godná páłaców miedźią łſniącą téż przykrytych PudłFr 71, 69; łſniącé zbroie ſrogié Ná śię przybiera/ śiekąc vzbroiony/ Ná wſzytkié ſtrony. GosłCast 40.

łsniący czym (1): Nie zlotem lſniące brzegi Taguſowe/ Ani przeważne ſkárby Creſuſowe [...] Ale tyśiąc kroć ważnieyſze kleynoty/ Minerwá moiá z pobożney ochoty Tuć Cżytelniku śláchetny podáła KołakSzczęśl Dv.

W charakterystycznych połączeniach: łsniąca broń, miedź, przyłbica, zbroja; złotem łsniący.

a. O twarzy (1): Przy grobie ich dwá będący Z niewiáſtámi gadáiący. Byli oblicża łſniącego Odźienia iáko śnieg byałłego. MWilkHist A3.

Synonimy: błyszczący, błyszczący się, jaśniący, świecący.

Cf ŁSKNĄCY, ŁSNĄCY, ŁSNIEĆ, ŁSZCZĄCY

LW