[zaloguj się]
[pdf]

ŁSNĄĆ (2) vb impf

Zawsze łſ-.

Fleksja
praet
sg
3 n łsnęło
fut
pl
3 m pers łsnąć będą

fut 3 pl m pers łsnąć będą (2). ◊ [praet 3 sg n łsnęło.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. błędnie: lsnąć; poza tym XVII(XVIII): lsnąć.

Błyszczeć, połyskiwać; tu w przen (2):
Zwrot: »łsnąć jako słońce« (2): Spráwiedliwi łſnąc będą iáko ſłońce/ w Kroleſtwie Oycá ich [iusti fulgebunt sicut sol in regno Patris eorum Vulg Matth 13/43] KuczbKat 95, 95.
a. [O twarzy: Y ſtáło ſie gdym do niey mowił/ álić agle [!] łſnęło lice iey/ y poſtháwá á wzrok iey był błyſkáwy [facies eius fulgebat subito et species, coruscus fiebat visus eius]/ thák żem ſie iey lękł wielce Leop 4.Esdr 10/25 (Linde).]

Synonimy: błyszczeć, błyszczeć się, iskrzyć się, jaśnieć, jaśnieć się, migotać się, skrzyć się, świecić, świecić się.

Formacje współrdzenne: łsknąć się, łsnąć się; łsknić się, łsnić, łsnić się; łsnieć, łsnieć się; łszczyć, łszczyć się; oślnąć, poślnąć, snąć się, zaślnąć; ślnieć.

Cf ŁSNĄCY

LW