[zaloguj się]

ROZŚWITAĆ SIĘ (1) vb [impf] i może pf

[impf] [w znacz. 2.], impf a. pf [w znacz. 1.].

o oraz a jasne.

Fleksja
inf rozświtać się
indicativus
sg
3 rozświtå się
praet
sg
3 f rozświtała się

inf rozświtać się.[praes 3 sg rozświtå się.praet 3 sg f rozświtała się.]

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozświtnąć.

1. (Za)jaśnieć, (za)świecić; przen; lucescere PolAnt: Owa wſzytko tho Proroctwo ieſt o męce iego [Chrystusa]/ iáko ná ſkońcżeniu zakonu miał ten Pan vmrzeć/ gdy ſie zarze Ewányeliey ſwiętey rozſwitáć miáły. LubPs F.
2. [Zaczynać świtać: A tedy to był dźień przyrządzanny i ſobbota śię roſśwytała [et sabbatum illucescebat] (marg) żárzyła abo poczynała (–) MurzNT Luc 23/55[54] (Linde s.v. rozświtnąć), 130v marg.

Bezpodmiotowo: Ale gdy ſię ięło tym lepiey rozświtáć/ vźrzał lud bárzo zbroyny HistOtton 76.]

Synonimy: 2. dnieć, dnieć się, rozedniewać się, rozedniwać się.

Formacje współrdzenne cf ŚWITAĆ.

Cf [ROZŚWITANIE]

JR, MC