Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [POMGLENIE]

Następne hasło: [POMGLONY] »

[POMGLIĆ SIĘ vb pf

Fleksja

3 sg m plusq pomglił się był.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

[Osłabnąć, stracić siły]

Osłabnąć, stracić siły [prze co = z powodu czego]: A pan Iesus, baranek nyepokalany, gest lepak wielgim krzizem vdreczon y gegos daliey nosicz nyemogl, Bo yvs wsistka krew scziala wybyezala byla; thes pomglil ssie byl prze wyelga bolescz madki sswoiey. SprChęd 87.

Synonimy cf POMDLEĆ.

Formacje współrdzenne cf MDLEĆ.]