[zaloguj się]

POMIARKOWAĆ SIĘ (2) vb pf

Oba o oraz oba a jasne.

Fleksja
inf pomiarkować się
praet
sg
3 n pomiarkowało się

inf pomiarkować się (1).praet 3 sg n pomiarkowało się (1).

stp, Cn brak, Linde XVIIXVIII w. s.v. pomiarkować.

Utrzymać się w odpowiednich granicach; uspokoić się, pohać się (2):
a. O zjawisku fizjologicznym [czym] (1): Mówię tylko o Cieplicznych [wodach]/ do których chorégo léczyć ſye prowádząc/ [...] obáczmy/ ieſli wątroby gorącéy/ álbo głowy zápalónéy/ álbo żołądká ſłábégo: á ieſli iuż purgowániém to ſye pomiárkowáło/ że go wſadźiwſzy/ o gorączkę/ zápalenié/ álbo o mdłość nie przywiedźiém Oczko 26.
b. O zjawisku psychicznym (1):

W połączeniu szeregowym (1): Abowiem by ſie też o tym nie nie piſáło/ by też o tym nigdy nikt nic nie cżytał/ tylko pátrząc na dármohárdego chłopá/ káżdy ten przypadek [pychy] v ſiebie ſnádnie omierźić może/ bo ſie ieſt cżemu y podziwowáć y poſmiać/ y pokáráć/ y pomiárkowáć/ y pohámowáć. RejZwierc 53.

Synonimy: pohamować się, powściągnąć się, uspokoić się, wstrzymać się.

Formacje współrdzenne cf MIARKOWAĆ.

MN