[zaloguj się]
[pdf]

POMIERAĆ (2) vb impf

pomierać (2), [pomirać].

o oraz e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 pomieråm
3 pomirå pomierają

praes 1 sg pomieråm (1). ◊ [3 sg pomirå.] ◊ 3 pl pomierają (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Umierać, tracić życie; demori Mącz; mori Cn (2): Demorior, Pomieram. Mącz 232c; To niemáſz żadney nádźieie zbáwienia dźiatek máłych/ ktore bes wiáry y ponurzenia w dźiećińſtwie pomieráią? CzechRozm 258v; [Volck 386].
[Przen [czym = z powodu czego]:
Szereg: »pomirać, ginąć«: Bo ieſli iednego grzechem/ wiele ieich pomira/ ginie: Dáleko więtſza łáſká Boża/ y dar z łáſki przez Páná Iezu Kryſtá/ ná wiele ieich obfituie. ArtTanat H5.]

Synonimy: ginąć, konać, umierać.

Formacje współrdzenne cf MRZEĆ.

MN