[zaloguj się]
[pdf]

POMIOTAĆ (13) vb pf

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
inf pomiotać
praet
sg pl
3 m pomiotåł m pers pomiotali
n subst pomiotały
conditionalis
sg
3 f by pomiotała

inf pomiotać (2). ◊ praet 3 sg m pomiotåł (2). ◊ 3 pl m pers pomiotali (4). subst pomiotały (1). ◊ con 3 sg f by pomiotała (1). ◊ part praet act pomiotåwszy (3).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów z SpiczZioł) s.v. pomiatać.

1. Rzucić, wrzucić, zrzucić wielu lub wiele; proicere Vulg, PolAnt [w tym: kogo, co (pl a. sg w funkcji pl) (10)] (11):

pomiotać gdzie (3): Kazał tedy krol nákarmić ony Lwy/ á iego nieprzyiaciele pomiotáć do nich BielKron 111, 236v; Pobudzeni Angelſkim iego [Szymona] żywotem pogánie zdálekich ſtron przybiegáiąc/ pod ſłupem iego báłwochwálſtwo pomiotáli SkarŻyw 30.

Zwrot: »z gory pomiotać« (2): Dobyli záſię Kápitolium/ łotroſtwo z gory pomiotáli/ drudzy ſámi wyſkákowáli BielKron 119, 87v.
α. Położyć [kogo gdzie] (1): Y przyſzły kniemu tłumy mnogie/ máiąc z ſobą/ chrome/ slepe/ nieme/ vłomne/ y inne mnogie, y pomiotáli ie do nog Iezuſowych/ á vzdrowił ie. BudNT Matth 15/30.
a. Porzucić coś (przeważnie uciekając w popłochu) (5): Ale gdy go [Stosza] Zarębá Stárostá Wieluńſki gonił s ſláchtą Wieluńſkiey źiemie/ pomiotał wizytek plon/ ledwie ſam vćiekł. BielKron 388, 347v; A ták náſwárzywſzy ſię/ á nieprzyiaćiołá w oczy nie widziawſzy/ ſtátkow woiennych bardzo wiele/ á prożno pomiotawſzy/ [...] muſieli wyciągnąć názad do Prus StryjKron 432.
Zwrot: »pomiotać broń« [szyk zmienny] (2): pogáni [...] pomiotawſzy broń ſwą vćiekáli wſzyſcy do kośćołá BudBib 1.Mach 5/43; StryjKron 537.
2. Poronić, urodzić przedwcześnie martwy płód (2): Gdy ſie brzemienney biegunka przyda, trzeba ſie bać by nie pomiotała FalZioł V 30; [SpiczZioł 181v (Linde s.v. pomiatać)].
Przen (1):
Zwrot: »płod pomiotać« (1): Miáſto dżdża z niebá pádał grad kámięniſty/ A z grádem nieſłychány wicher ogniſty. Záczym wſzytki winnice opuſtoſzáły/ A ſády zágłuſzoné płod pomiotáły. KochPs 159.

Synonimy: 1. porzucić, zrzucić; α. położyć; 2. porzucić.

Formacje współrdzenne cf MIOTAĆ.

Cf POMIOTANY

DDJ