[zaloguj się]
[pdf]

ROZTARGAWAĆ (3) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); pierwsze oraz trzecie a jasne, drugie pochylone.

Fleksja
inf roztargåwać
indicativus
praes
sg pl
3 roztargåwå roztargåwają

inf roztargåwać (1) ◊ praes 3 sg roztargåwå (1). ◊ 3 pl roztargåwają (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. roztargać.

1. Rozszarpywać, rozdzierać; przen: niszczyć, niweczyć, doprowadzać do upadku [co] (1): á owſzemem ia ná tháki pokoy przyſzedł puſzcżáć miecż/ á záwżdy roſtárgawáć ſpráwy iego. RejPos 334.
2. Rozpraszać, rozpędzać; w przen [co] (1):
Szereg: »rozpłaszać a roztargawać« (1): Biádá páſterzom ktorzy roſpłaſzáią á roſtárgawáią ſtádá moie. RejPos 23v.
3. Leczyć, uśmierzać (1): Też żyła [...] rzecżona Zaphena zacięta [...] każdy wrzod/ macicze bolenie, nyrek/ moſzen męzkich, y krzyżow: roztargawa, Scijatikę y wſzelką podogrę lecży. FalZioł V 59.

Synonimy: 1. rozdzierać; 2. rozpraszać; 3. goić, leczyć, uzdrawiać, wywodzić.

Formacje współrdzenne cf TARGAĆ.

ALKa